라틴어 문장 검색

nostri quoque ultimo cadendi contemptu, occursantes receptis gladiis obtruncabant, et mutuis securium ictibus galeae perfringebantur atque loricae.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 13장 3:2)
Et quia militum calonumque numerus magnus, civitatem cum iumentis introire prohibitus, affixus parietibus moenium, aedibusque continuis, pro loci humilitate fortiter decernebat, superaratque rabies imminentium ad usque horam diei nonam, subito pedites nostri trecenti, ex his qui prope ipsas stetere loricas, conferti in cuneum, desciverunt ad barbaros, eosque illi avide raptos, confestim (incertum quo consilio) trucidarunt;
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 15장 4:1)
Hadefonsus rex Galleciae et Asturiae praedata Olisipona ultima Hispaniae civitate insignia victoriae suae loricas, mulos captivosque Mauros domno regi per legatos suos Froiam et Basiliscum hiemis tempore misit.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 798 129:1)
Libertas errore carens se sponte coegit Et pudor ob legem forcior ense fit.
(ANONYMUS NEVELETI, [Qualiter Attici elegerunt sibi regem] 23:3)
corpus Rodit auis rostro, cor fodit ense dolor.
(ANONYMUS NEVELETI, De filomena et accipitre 48:14)
antra petit, hic necat ense lupum.
(ANONYMUS NEVELETI, De lupo et uulpe 49:17)
Rex michi seruandum dederat, me regius ensis Terret, et extorrem me iubet esse timor."
(ANONYMUS NEVELETI, De uiro et uxore 52:16)
Regius hunc pincerna regit, cor cuius adurit Auri dira sitis, qui parat ense nefas.
(ANONYMUS NEVELETI, De iudeo et pincerna 63:4)
Et rapit ense caput et opes petit et scrobe funus Celat.
(ANONYMUS NEVELETI, De iudeo et pincerna 63:16)
sunt et mutandis mercibus callidi et obeundis proeliis strenui uel sagittis eminus uel ensibus comminus.
(아풀레이우스, 플로리다 6:5)
Dum sic mecum fustem quatiens benignus iocatur comes, iam domus eorum extremam loricam perveneramus, et ecce de quodam ramo procerae cupressus induta laqueum anus illa pendebat;
(아풀레이우스, 변신, 6권 8:12)
inter enses et sagittas
(ARCHIPOETA, II63)
cuius pro imperio dimicavit ensis
(ARCHIPOETA, IX74)
quantis minis impetit ensis hostem strictus,
(ARCHIPOETA, IX107)
Scias itaque, domine beatissime et plenissima caritate venerabilis, non desperare nos, immo sperare nos vehementer, quod dominus et deus noster per auctoritatem personae, quam geris, quam non carni, sed spiritu tuo inpositam esse confidimus, multas carnales foeditates et aegritudines, quas Africana ecclesia in multis patitur, in paucis gemit . . . conciliorum gravi ense et tua gravitate posse sanari.
(아우구스티누스, 편지들, 8. (A. D. 392 Epist. XXII) Aurelio Episcopo Augustinus Presbyter 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION