라틴어 문장 검색

ille volat campis immensaque funera miscet per cuneos, velut hiberno proruptus ab arcu
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Sextus. 661:1)
Cupiditatem unusquisque sibi duxit in uxorem, quemadmodum et vos, que nunquam pietatis et equitatis, ut caritas, sed semper impietatis et iniquitatis est genitrix. 15.
(단테 알리기에리, Epistolae 79:2)
nostri autem et magistratus inperatoresque in ea re maxime laudem capere studuerunt, si provincias, si sotios equitate et fide defendissent.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 14:21)
Sed, sicut proverbialiter dici solet ‘Non ante tertium equitabis’, misera miserum venire maluisti ad equum.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 42:6)
aedificare casas, plostello adiungere muris,ludere par inpar, equitare in harundine longasiquem delectet barbatum, amentia verset.
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장174)
Nec mirum, qui multos inescare solitus erat factoque cuneo circumstrepentium garrulorum procedebat in publicum intus Nero, foris Cato, totus ambiguus, ut ex contrariis diversisque naturis unum monstrum novamque bestiam diceres esse conpactum iuxta illud poeticum:
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 18:11)
cuneis an habent spectacula totis quod securus ames quodque inde excerpere possis?
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI28)
noctibus hic ponunt lecticas, micturiunt hic effigiemque deae longis siphonibus implent inque vices equitant ac Luna teste moventur;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI156)
Una ex opsidibus regi datis elapsa custodiam, Cloelia, per patrium flumen equitabat.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM ETRUSCUM CUM REGE PORSENNA 7:3)
Minucius toto vastavit Hebro, multis quidem amissis, dum per perfidum glacie flumen equitatur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM THRACICUM 5:3)
Procumbunt piceae, sonat icta securibus ilex, Fraxineaeque trabes, cuneis et fissile robur Scinditur:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 27:2)
Omnes enim antiqui scriptores ut hominem equo insidentem, ita et equum, cum portaret hominem, equitem vocaverunt, et equitare non hominem tantum sed equum quoque dixerunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 9:4)
Sic et equitare, quod verbum e vocabulo equitis inclinatum est, et homo utens equo et equus sub homine gradiens dicebatur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 11:1)
Lucilius namque, vir adprime linguae Latinae scius, equum equitare dicit hoc versu:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 11:2)
Nempe hunc currere equum nos atque equitare videmus
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 11:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION