라틴어 문장 검색

Quales aeriae liquentia flumina circum, Sive Padi ripis Athesim seu propter amoenum, Consurgunt geminae quercus intonsaque caelo Attollunt capita et sublimi vertice nutant.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 26:3)
Et mecum ingentes oras evolvite belli.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 18:1)
Quis potis ingentes oras evolvere belli?
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 18:3)
Et quamvis primo nutet casura sub Euro, Tot circum silvae firmo se robore tollant, Sola tamen colitur.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 2:69)
Credas, aut tecta nefandas Corripuisse faces, aut iam, quatiente ruina, Nutantes pendere domos:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 5:54)
Ignota obscurae viderunt sidera noctes, Ardentemque polum flaminis, coeloque volantes Obliquas per inane faces, crinemque timendi Sideris, et terris nutantem regna cometen.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 6:4)
Tunc cardine tellus Subsedit, veteremque, iugis nutantibus, Alpes Discussere nivem.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 6:18)
ille cavis evolvit sedibus orbes, Ultimaque effundit spectatis lumina membris.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 2:80)
Cum tantum nutaret onus, telluris inanes Concussisse sinus quaerentem erumpere ventum Credidit, et muros mirata est stare iuventus.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 5:32)
sed pondere solo Contenti, nudis evolvunt saxa lacertis.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 5:43)
at illi Robora cum vetitis prensarent altius ulnis, Nutaretque ratis populo peritura recepto, Impia turba super medios ferit ense lacertos:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 7:21)
Felix, qui potuit, mundi nutante ruina, Quo iaceat iam scire loco.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 4:36)
Tum quassae nutant turres, lapsumque minantur:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 2:11)
Ille ruenti Aggere consistit, primumque cadavera plenis Turribus evolvit, subeuntesque obruit hostes Corporibus:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 2:36)
Discrimina postquam Adventare ducum, supremaque proelia vidit, Casuram et fati sensit nutare ruinam, Illa quoque in ferrum rabies promptissima paullum Languit, et casus audax spondere secundos Mens stetit in dubio, quam nec sua fata timere, Nec Magni sperare sinunt.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권 3:15)

SEARCH

MENU NAVIGATION