라틴어 문장 검색

nunc lina sinu tendere toto, nunc prolato pede transversos captare notos, nunc antemnas medio tutas ponere malo, nunc in summo religare loco, cum iam totos avidus nimium navita flatus optat et alto rubicunda tremunt sipara velo.
(세네카, 메데아 6:9)
quisquis exilem iacens , animam retentat, vividos haustus levis concipiat.
(세네카, 오이디푸스 13:60)
tum rostra canes sanguine multo- rubicunda gerunt repetitque casas rustica longo turba triumpho.
(세네카, 파이드라 1:27)
pulchrior tanto tua forma lucet, clarior quanto micat orbe pleno cum suos ignes coeunte cornu iunxit et curru properante pernox exerit vultus rubicunda Phoebe nec tenent stellae faciem minores;
(세네카, 파이드라 11:3)
sunt exilis graviora, nunc belli mala
(세네카, Phoenissae 636:1)
exilia supra nostra violentus fluat -
(세네카, Thyestes 1041:1)
sed tibi si exilis videor tenuatus in artus, falleris:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 22a13)
de cuius licet internodiorum fomitibus erumpens arcam 1 pectoris texat curvatura costarum, tota nihilominus haec ossium 2 ramosa compago sub uno velut exundantis abdominis pelago latet, taceo lumborum corpulentiam cluniumque, cui crassitudini comparata censetur alvus exilis.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 3권, Sidonius Apollinari suo salutem 9:2)
o liber multifariam pollens, o eloquium non exilis sed subtilis ingenii, quod nec per scaturrigines hypeiholicas intumescit nec per tapinomata depressa tenuatur!
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Claudiano suo salutem 4:2)
Est quidem princeps in genere monstrando partis paternae praerogativa, sed tamen multum est, quod debemus et matribus, non enim a nobis aliquid exilius fas honorari quod pondera illarum quam quod istorum semina sumus, sed originis nostrae de-finiendae materia vel ratio sit penes physicos:
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Apro suo salutem 1:1)
nos opuscula sermone condidimus arido exili, certe maxima ex parte vulgato, cuius hinc honor rarus, quod frequens usus, hinc difficilis gratia, quod facilis inventio est.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 8권, Sidonius Constantio suo salutem. 4:3)
placuit namque pro caritate collegii, licet omnibus eadem scribendi materia existeret, non uno tamen epigrammata singulorum genere proferri, ne quispiam nostrum, qui ceteris dixisset exilius, verecundia primum, post morderetur invidia.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 9권, Sidonius Tonantio suo salutem. 5:2)
vix campus euntem sentit, et exilis plantis intervenit aer, raraque non fracto vestigia pulvere pendent.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권243)
"hi deseruisse feruntur exilem Glisanta Coroniamque, feracem messe Coroniam, Baccho Glisanta colentes."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권155)
redit atque exile profatur:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권173)

SEARCH

MENU NAVIGATION