라틴어 문장 검색

Qui etiam statim prosequens quanta sit utilitas prophetandi, et quam excellentius sit prophetare quam loqui lingua sola, id est verba exponere magis quam formare, Qui enim loquitur lingua, inquit, non hominibus loquitur, sed Deo (I Cor. XIV, 2).
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 19:7)
Qui etiam eos qui quae praedicant exponere non sufficiunt, quantae irrisioni sunt habendi, non reticet dicens:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 20:14)
Non praesumat loqui hominibus qui ad exponendum quae dicit non sufficit, sed magis ad Deum qui expositione non indiget, in suae fidei confessione verba convertat, quam ad hominum doctrinam verba quae non intelligantur, frustra proferat.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 20:21)
Si autem eos qui praedicant, cum illa quae dicuntur exponere non sufficiunt, cessare convenit a praedicatione, quanto magis cum nec ipsi intelligunt ea quae proferunt, et tota eorum fides in ore potius quam in corde consistat, cum e contrario dicat Apostolus:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 21:1)
) Idem super Matthaeum cum illud exponeret, "Liber generationis Jesu Christi (Matth.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 22:5)
Unde ipse cum ad hanc exponendam veniens, verba illa Joannis praemisisset:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 22:10)
Quare ergo legitur si non siletur, aut quare auditur, si non exponitur?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 22:15)
Sed ut quid exponitur, si non intelligitur?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 22:16)
Quod summus ille sapientum Salomon considerans ait:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 36:5)
Quam quidem differentiam et B. Gregorius diligenter considerans lib. Moralium XXI, ait:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 42:4)
Quas quidem proprietates plenius exponemus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 43:3)
Hinc Nicaena synodus quasi exponens hanc generationem Filii ex Patre ait:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 49:14)
Sicut igitur ex aere sigillum aereum habet esse, et rursum ex aere simul et sigillo, id est sigillabili, sigillans habet esse, sic ex Patre solo Filius habet esse, et ex Patre et Filio Spiritus sanctus, ut exposuimus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 50:8)
Unde Hieronymus diffinitionem catholicae fidei Nicaenigne symboli exponens ait:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 54:43)
Ad hunc quippe modum formas Plato et exemplares in mente divina considerat, quas ideas appellat, et quas postmodum quasi ad exemplar quoddam summi artificis providentia operata est, videlicet Spiritum sanctum ex Filio quoque sive per Filium recte procedere, cum ex ratione sapientiae universa Dei opera administrentur, et ita quodammodo conceptus divinae mentis in effectum per operationem prodeat.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 57:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION