라틴어 문장 검색

qui cum per stragem suorum recurrens stridore quereretur, mater agnovit et quasi vindicaret exiluit, tum omnia circa quasi hostilia gravi mole permiscuit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM TARENTINUM 12:2)
a quo pulsi fugatique - pudet dicere - hostes in extrema Italiae refugerunt.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM SPARTACIUM 12:2)
nam quo magis ursimus altum derecta et magna vi multi pressimus aegre, tam cupide sursum removet magis atque remittit, plus ut parte foras emergant exiliantque.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 5:7)
nam tum quoque lumen exilit et claras scintillas dissipat ignis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 5:2)
Tandem corripuit sese atque inimica refugit.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, I. 1:2)
Inprovisum aspris veluti qui sentibus anguem Pressit humi nitens, trepidusque repente refugit Adtollentem iras et caerula colla tumentem:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, V. 11:1)
Adeo autem Virgilio Homeri dulcis imitatio est, ut et in versibus vitia quae a nonnullis inperite reprehenduntur imitatus sit, eos dico quos Graeci vocant ἀκεφάλους λαγαροὺς ὑπερκαταληκτικούς, quos hic quoque Homericum stilum adprobans non refugit,
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIV. 1:1)
sed curia et ipsi Sedibus exsiluere Patres, invisaque belli Consulibus fugiens mandat decreta senatus.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 5:52)
Mors ipsa refugit Saepe virum, frustraque hosti concessa potestas Sanguinis invisi:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 2:5)
Et iam Pleias hebet, flexi iam plaustra Bootae In faciem puri redeunt languentia coeli, Maioresque latent stellae, calidumque refugit Lucifer ipse diem.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 7:51)
Sic fata, refugit Umbra per amplexus trepidi dilapsa mariti.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 1:19)
Sic fata, relictis Exsiluit stratis amens, tormentaque nulla Vult differre mora.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 7:49)
Primus ab aequorea percussis cuspide saxis Thessalicus sonipes bellis feralibus omen Exsiluit;
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 3:72)
] Nec refugit caedes, vivum si sacra cruorem, Extaque funereae poscunt trepidantia mensae.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 5:26)
Seu fine bonorum Anxia venturis ad tempora laeta refugit, Sive per ambages solitas contraria visis Vaticinata quies, magni tulit omina planctus.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권 1:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION