라틴어 문장 검색

expulit ipse cruor, rubefactaque sanguine tellus purpureum viridi genuit de caespite florem, qui prius Oebalio fuerat de vulnere natus;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 34:3)
atra favilla volat glomerataque corpus in unum densetur faciemque capit sumitque calorem atque animam ex igni (levitas sua praebuit alas), et primo similis volucri, mox vera volucris insonuit pennis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 54:2)
Ecce facit mediis natas Orione Thebis, agmen femineum, iugulo dare pectus aperto, illas demisso per inertia vulnera telo pro populo cecidisse suo pulchrisque per urbem funeribus ferri celebrique in parte cremari, tum de virginea geminos exire favilla, ne genus intereat, iuvenes, quos fama Coronos nominat, et cineri materno ducere pompam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 62:6)
ego primus in illo caespite consedi, dum lina madentia sicco, utque recenserem captivos ordine pisces, insuper exposui, quos aut in retia casus aut sua credulitas in aduncos egerat hamos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 82:7)
Quem postquam barbarus ensis abstulit et tepida latuerunt tecta favilla, congerie e media tum primum cognita praepes subvolat et cineres plausis everberat alis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 65:4)
viridique e caespite factas placat odoratis herbosas ignibus aras vinaque dat pateris mactatarumque bidentum, quid sibi significent, trepidantia consulit exta.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 46:4)
quamvis in cineres corpus mutaverit ignis, sentiet officium maesta favilla pium.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 355)
araque gramineo viridis de caespite fiat, et velet tepidos nexa corona focos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 56)
consilio, commune sacrum cum fiat in ara fratribus, alterna qui periere manu, ipsa sibi discors, tamquam mandetur ab illis, scinditur in partes atra favilla duas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 518)
exitus est studii parva favilla mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1227)
Dantes in Divina Comoedia, postquam suam fidem coram sancto Petro professus est, eam describit veluti « favillam / quae dilatatur in flammam postea vivacem, / et sicut stella in caelo, in me scintillat ».
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 7:10)
ecquis in idolio recubans inter sacra mille ridiculosque deos venerans sale, caespite, ture, non putat esse deum summum et super omnia solum?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 368)
"maius, rex optime, maius numen nescio quod nostris intervenit aris quam sufferre queant spumantia cymbia lacte, caesarum sanguis pecudum, verbena, coronae, accitas video longe dispergier umbras, territa Persephone vertit vestigia retro extinctis facibus, tracto 1 fugitiva flagello, nil agit arcanum murmur, nil Thessala prosunt carmina, turbatos revocat nulla hostia manes, nonne vides ut turibulis frigentibus ignis marceat, ut canis pigrescat pruna favillis?"
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3151)
nos igitur tua, sancte, manus caespite conposuit madido, effigiem meditata suam, utque foret rata materies flavit et indidit ore animam.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante cibum26)
cernercs coire membra de favillis aridis, frigidum venis resumptis pidverem tepescere, ossa, nervos, et medullas glutino cutis tegi.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus omnis horae52)

SEARCH

MENU NAVIGATION