라틴어 문장 검색

Condicta inter imperatorem et Hemmingum Danorum regem pax propter hiemis asperitatem, quae inter partes commeandi viam claudebat, in armis tantum iurata servatur, donec redeunte veris temperie et apertis viis, quae inmanitate frigoris clausae fuerunt, congredientibus ex utraque parte utriusque gentis, Francorum scilicet et Danorum, XII primoribus super fluvium Egidoram in loco, qui vocatur . . .
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 811 208:1)
Hiemps aspera valdeque prolixa facta est, quae non solum caetera animalia, verum etiam homines quosdam inmanitate frigoris extinxit.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 824 297:1)
fluentum Limite non uno querit uterque siti.
(ANONYMUS NEVELETI, De lupo et agno 3:3)
sitis arida ceruum Huc rapit, haurit aquas, se speculatur aquis.
(ANONYMUS NEVELETI, De ceruo tibiis 51:2)
Regius hunc pincerna regit, cor cuius adurit Auri dira sitis, qui parat ense nefas.
(ANONYMUS NEVELETI, De iudeo et pincerna 63:4)
"creterra ad sitim pertinet, secunda ad hilaritatem, tertia ad uoluptatem, quarta ad insaniam."
(아풀레이우스, 플로리다 20:4)
tandem itaque asinali verecundia ductus, aegerrime tamen digrediens rivulo proximo sitim lenio.
(아풀레이우스, 변신, 4권 12:1)
Sed ecce siderum ordinatis ambagibus per numeros dierum ac mensuum remeans annus, post mustulentas autumni delicias ad hibernas Capricorni pruinas deflexerat et assiduis pluviis nocturnisque rorationibus sub dio et intecto conclusus stabulo continuo discruciabar frigore, quippe cum meus dominus prae nimia paupertate ne sibi quidem, nedum mihi posset stramen aliquod vel exiguum tegimen parare, sed frondoso casulae contentus umbraculo degeret.
(아풀레이우스, 변신, 9권 29:4)
quod tam siti quam fame pereo.
(ARCHIPOETA, I144)
ne nos apprehendat sitis,
(ARCHIPOETA, II89)
frigore sive fame tolletur spiritus a me.
(ARCHIPOETA, III16)
sitim et ieiunium odi quasi funus.
(ARCHIPOETA, IV48)
nudus ego, metuens frigus atque brumam,
(ARCHIPOETA, IV110)
donec desint Alpibus frigora vel nives.
(ARCHIPOETA, IX80)
Sed cum pagani arcem imparatam atque omnino immunitam, nisi quod moenia nostro more erecta solummodo haberet, cernerent, -- non enim effringere moliebantur, quia et ille locus situ terrarum tutissimus est ab omni parte, nisi ab orientali, sicut nos ipsi vidimus, -- obsidere eam coeperunt, putantes homines illos manum cito daturos fame et siti et obsessione coactos, quia nulla aqua illi arci contigua est.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 54 57:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION