라틴어 문장 검색

neque aliud esse vere et simpliciter bonum nisi honestum, aliud quicquam malum nisi quod turpe esset existimatum est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, V 8:5)
EXIMIE hoc atque verissime Afranius poeta de gignenda conparandaque Sapientia opinatus est, quod eam filiam esse Usus et Memoriae dixit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, VIII 2:1)
Bellum adfectum videmus et, vere ut dicam, paene confectum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, V 7:2)
Ita versatus sum in provincia, uti nemo posset vere dicere assem aut eo plus in muneribus me accepisse, aut mea opera quemquam sumptum fecisse.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XII 4:2)
PLERAQUE sunt vocabula quibus vulgo utimur, neque tamen liquido scimus quid ea proprie atque vere significent;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, V 2:1)
et quid ad versus homines stolidissimos pro eadem sententia vere digneque dici possit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, I 1:2)
Non ergo obscuro neque ambiguo argumento usus est, sed certo atque perspicuo, siquidem, qui vere beneficus liberalisque est, qua mente bene aut liberaliter facit non quaeritur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, V 12:1)
quod utrum ergo videbitur cuique verius, eo utatur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, VI 12:3)
Hoc virum iudicii subtilissimi ingenue atque vere dixisse, res, inquit, "indicium facit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, X 5:1)
Audite nunc, inquit, Vergilii versus, quos inchoasse eum verius dixerim, quam fecisse:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, X 11:1)
Hoc ego Athenis cum Tauro nostro legissem percontatusque essem quid de ratione ista reddita sentiret, Dixit quidem, inquit, probe et vere quid accideret diffuso sanguine aut contracto, sed cur ita fieret non dixit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, VI 3:1)
Attamen observabatur ei ante oculos cogitatio illa, quid si huic titulo inniteretur, precario fere rex futurus fuisset atque matrimoniii potius iure quam vere regio imperaturus, iure regni in persona reginae suae permanente.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM PRIMUM 5:24)
Cum postea certior factus esset comitem Lincolniae se partibus adiunxisse atque ducissam Margaretam factioni praesidere, periculum vere aestimare coepit, atque tanquam ea quae oculis cernuntur prospiciebat regnum suum iterum in discrimen venturum, sibique necesse fore rursus de eo dimicare.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SECUNDUM 11:29)
Leges enim eius (si quis attentius eas introspiciat) ex prudentia profunda ortas inveniet, neque vulgaris esse naturae, non occasione aliqua praesente stimulante latas, sed vere ex providentia futuri, ut status eius regni indies fieret magis florens et beatus, ex more legislatorum temporibus antiquis et heroicis.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM QUARTUM 5:6)
Sed cogitationes eius generosae et vere Christianae in hoc non acquiescunt.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM QUARTUM 21:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION