도구

도구

라틴어 문장 검색

- Ubi a Christianis urbe vallata, Botherus cum civibus suis se tradidit manibus Tankradi.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER X 41:2)
Universis vero admonitis, ac voluntariis ad hanc obsidionem inventis, dies statuta est qua convenirent, et ex decreto regis positis tentoriis moenia vallarent et coangustarent.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 2:2)
CAP. V. - Quod rege urbem vallante, Tyrii portis egressi, sed mox mirabiliter a rege repressi, quosdam secum intrantes occiderunt.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 9:1)
Otia si tollas, periere Cupidinis archus Concepteque iacent et sine luce faces.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 35:1)
Nam si et arietes vel boves interse commisissent et aggressor mortuus fuerit, altero se defendente, sinecompositione iacere debet.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 70:6)
nec est tranquillitas in ocio inconcusso iacere.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER IV 94:21)
Etfecerunt panem miseruntque in ignem, deinde iacuerunt ut dormirent.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 123:7)
Atrusticus percepta eorum astutia dormientibus sociis de igne extraxit panemsemicoctum et comedit et iterum iacuit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 123:8)
Ipse vero advocavit canem, qui iacebat extra ianuam, et cum venisset canis, palpavit pedes eius.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 187:17)
Sed veniente nece postquam sum raptus amicis Atque meis famulis, orba parente domus Me contexit humo deploravitque iacentem Inque meos cineres ultima dona dedit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 226:6)
Inde mei vultus corrosit terra nitorem, Quaeque fuit formae gloria magna iacet.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 226:7)
XIV, 31), praecipiens ut unusquisque surgat de terrenis, erigat animam humi jacentem, ad superna attollat, excitet aquilam suam, et illam aquilam de qua dictum est:
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 5장 1:17)
In hunc introisse animam, quam Venerem nuncupat, ut se abundantia et divitiis hujus horti repleret, in quo repletus potu jaceret porus, qui nectar effunderet.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 5장 4:3)
Quis igitur dubitet de bono mortis, cum id quod inquietum, id quod erubescendum, id quod inimicum nobis est, id quod violentum, id quod procellosum, et ad omnia vitia illecebrosum est, conquiescat et jaceat, et quasi fera claudatur cavea sepulcri, relinquatur rabies ejus exanimis, et emortua compago viscerum in terram resolvatur:
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 9장 2:1)
quia is qui confugit ad eam animam, in qua habitat Dei Verbum, quae urbis modo munita atque vallata sit, perpetuam libertatem acquirit sibi.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 4장 2:6)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION