도구

도구

라틴어 문장 검색

tanta est caecitas mentium et tanta initiorum suorum unicuique, cum processit, oblivio.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 119 8:2)
vide in quanta caecitate mens nostra sit !
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 120 17:5)
Licet aliquis nimium inmoderatumque in hac parte me iudicet, non desistam persequi nequitiam et adfectus efferatissimos inhibere et voluptates ituras in dolorem compescere et votis opstrepere.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 121 4:5)
Nesciebat dispensare uires suas, sed inmoderati aduersus se imperii fuit;
(세네카, Controversiae, Annaei Senecae oratorum et rhetorum sententiae divisiones colores controversiarum liber I., chapter pr 15:6)
Ista vero confusio est et manifesta caecitas primis postrema praeferre.
(세네카, 행복론, Liber IV 8:5)
Non est quod utaris excusatione muliebris nominis, cui paene concessum est immoderatum in lacrimas ius, non immensum tamen ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 109:1)
Detestabilis erit caecitas, si nemo oculos perdiderit, nisi cui eruendi sunt :
(세네카, De Providentia, book 1 55:1)
Caecitate odii in suffragium inpingunt:
(테르툴리아누스, Apologeticum, 3장 2:3)
Sed caecitatis duae species facile concurrunt, ut qui non vident quae sunt, videre videantur quae non sunt.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 9장 19:4)
Teneo testimonium caecitatis:
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 16장 2:5)
Cui, dum aliquandiu caecitatis huius nocte clausa maneret, repente uenit in mentem, quia, si ad monasterium delata uirginum sanctimonalium, ad reliquias sanctorum peteret, perditam posset recipere lucem.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. X. 1:5)
Qui cum undiqueuersum hostibus et caecitate tenebrarum conclusus, huc illucque oculos circumferrem, si forte alicunde quid auxilii, quo saluarer, adueniret, apparuit retro uia, qua ueneram, quasi fulgor stellae micantis inter tenebras, qui paulatim crescens, et ad me ocius festinans, ubi adpropinquauit, dispersi sunt et aufugerunt omnes, qui me forcipibus rapere quaerebant spiritus infesti.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XII. 2:8)
quippe duos pro uno dominos acceptos, immoderata, infinita potestate, qui soluti atque effrenati ipsi omnis metus legum omniaque supplicia verterent in plebem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 97:2)
quae inmoderata forsan tempus ac necessitas fecerit, iis se modum impositurum:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 295:1)
cum ergo haec ita sint ab natura rerum in mundo conlocata et omnes nationes inmoderatis mixtionibus disparatae, veros inter spatium totius orbis terrarum regionesque medio mundi populus Romanus possidet fines.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER SEXTUS, 1장37)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION