도구

도구

라틴어 문장 검색

Intellegimus tunc non incolere in obscuritate fidem, esse ipsam pro nostris tenebris lucem.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 7:9)
tempus adest ut iam sapiat divina, serenae mentis consilio vivacius abdita sollers quaerere et aeternae tandem invigilare saluti, quamquam, si tantus amor est et cura vetusti moris et a prisco placet haud discedere ritu, exstat in antiquis exemplum nobile libris, iam tunc diluvii sub tempore vel prius uni inservisse Deo gentem quae prima recentes incoluit terras vacuoque habitavit in orbe;
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2121)
"iam nunc secandi doctus adsit artifex, qui cuncta norit viscerum confinia vel nexa nervis disparare vincula."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1375)
lucis habitamus opacis, riparumque toros et prata recentia rivis incolimus.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 6권 25:17)
Haud procul hinc saxo incolitur fundata vetusto urbis Agyllinae sedes, ubi Lydia quondam gens, bello praeclara, iugis insedit Etruscis.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 8권 20:5)
Non quia, Maecenas, Lydorum quidquid Etruscos incoluit finis, nemo generosior est te, nec quod avus tibi maternus fuit atque paternus olim qui magnis legionibus imperitarent, ut plerique solent, naso suspendis adunco ignotos, ut me libertino patre natum.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Ad Maecenatem: de vera nobilitate1)
Erat haud longe ab eo itinere, quo Metellus pergebat, oppidum Numidarum nomine Vaga, forum rerum venalium totius regni maxime celebratum, ubi et incolere et mercari consueuerant Italici generis multi mortales.
(살루스티우스, The Jugurthine War, 47장1)
hinc auspicari regium capiti decus mos est Pelasgis, hoc sedent alti toro quibus superba sceptra gestantur manu, locus 'hic habendae curiae - hic epulis locus, libet reverti, nonne vel tristes lacus incolere satius, nonne custodem Stygis trigemina nigris colla iactantem iubis?
(세네카, 아가멤논 1:5)
" O dignam vocem, quam audirent omnes gentes, quae Romanum imperium incolunt quaeque iuxta iacent dubiae libertatis quaeque se contra viribus aut animis attollunt!
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 4:1)
Tyrii Africam incolunt, Hispaniam Poeni;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 37:4)
Ut antiquiora, quae vetustas obduxit, transeam, Phocide relicta Graii, qui nunc Massiliam incolunt, prius in hac insula consederunt, ex qua quid eos fugaverit, incertum est, utrum caeli gravitas an praepotentis Italiae conspectus an natura importuosi maris;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 43:4)
fraterque quisquis incolit caelum meus non ex noverca frater, huc appellite greges opimos;
(세네카, Hercules Furens 13:7)
et dum pauca deus saecula contrahet, quaeretur patriae quis fuerit locus, felix incolui non steriles focos nec ieiuna soli iugera Thessali:
(세네카, Hercules Oetaeus 2:10)
non Lucilius hic Lucretiusque est, non Turnus, Memor, Ennius, Catullus, Stella et Septimius Petroniusque aut mordax sine fine Martialis, non qui tempore Caesaris secundi aeterno incoluit Tomos reatu, nec qui consimili deinde casu ad vulgi tenuem strepentis auram irati fuit histrionis exsul, non Pelusiaco satus Canopo, qui ferruginei toros mariti et Musa canit inferos superna, nec qui iam patribus fuere nostris primo tempore maximi sodales, quorum unus Bonifatium secutus nec non praecipitem Sebastianum natales puer horruit Cadurcos plus Pandionias amans Athenas;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Felicem46)
1 Dum apud Narbonem quondam Martium dictum sed nuper factum moras necto, subiit animum quos- piam secundum amorem tuum hexametros concinnare [vel condere], quibus lectis oppido scires, etsi utrique nostrum disparatis aequo plusculum locis lar familiaris incolitur, non idcirco tam nobis animum dissidere quam patriam.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Sidonius Pontio Leontio suo salutem1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION