라틴어 문장 검색

Nulla homini maior poena est quam infelicitas.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 419)
Paucorum improbitas universis calamitas.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 542)
Sibi ipsa improbitas cogit fieri iniuriam.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 728)
Apparatus etiam ex ea parte consortes, qua ad scaenam a templis et aris et illa infelicitate turis et sanguinis inter tibias et tubas itur duobus inquinatissimis arbitris funerum et sacrorum, dissignatore et haruspice.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 10장 1:2)
de aliena infelicitate contristantur, de aliena felicitate laetantur.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 16장 2:12)
unde rursum mittuntur Romam legati, flebili uoce auxilium inplorantes, ne penitus misera patria deleretur, ne nomen Romanae prouinciae, quod apud eos tam diu claruerat, exterarum gentium inprobitate obrutum uilesceret.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XII. 1:11)
Siquidem totam illam prouinciam, iuxta sui nominis sacramentum, a longa iniquitate atque infelicitate liberatam, ad fidem et opera iustitiae, ac perpetuae felicitatis dona perduxit, accepitque sedem episcopatus in ciuitate Domnoc;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. XV.14)
primores patrum, sive culpa sive infelicitate imperatorum tam ignominiosa clades accepta esset, censuere non exspectandum iustum tempus comitiorum, sed extemplo novos tribunos militum creandos esse, qui kalendis Octobribus magistratum occiperent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 102:1)
nunc omnes centuriones militesque vestros - adeo in promiscuo licentiam atque improbitatem esse voluit - Pleminios fecit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 238:1)
et infelicitatem suam in liberis graviorem quod alter superesset censebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 636:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION