라틴어 문장 검색

Audias tamen ac referri pauca quaedam quae idem ipse Seneca bene dixerit, quale est illud, quod in hominem avarum et avidum et pecuniae sitientem dixit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, II 13:1)
quid istuc autem sit, quo siticines cantant, homo ingenuae veritatis scire sese negat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Vicesimus, II 3:2)
Idque Celsus ingenue ac prudenter fatetur;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 161:4)
Quod si quis ex tanta multitudine scientiam affectu ingenuo et propter se expetat;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 181:9)
Atque, ut verum dicamus, optime et prudentissime observatum est ab uno ex Patribus, profundae sapientiae viro, nec minus ingenue et sincere ab eodem prolatum et evulgatum, eos qui conscientias premi iisque vim inferri suadent sub illo dogmate, cupiditates suas subtexere illamque rem sua interesse putare.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, III. DE UNITATE ECCLESIAE 4:11)
Quinetiam reperiuntur aliqui fatui avari qui gloriantur fere se liberis carere, ut habeantur tanto ditiores.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, VIII. DE NUPTIIS ET COELIBATU 1:8)
Itaque perpetuo cum ab opinione tua quam declarasti, aut processu quem incepisti, deflectas, ingenue hoc ipsum profitere, simul et caussas quae te ad hoc commoverunt sedulo declares et inculces, neque rem suffurari te posse credas.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XI. DE MAGISTRATIBUS ET DIGNITATIBUS 4:12)
Magno itaque adiumento Spartae, Athenis, Romae, aliisque antiquis republicibus fuit quod habuerint non ingenuos sed servos plerunque, quorum laboribus istiusmodi opificia expediebantur.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXIX. DE PROFERENDIS FINIBUS IMPERII 10:5)
Nativorum autem plebs ex tribus generibus hominum constare debet, nempe ex agricolis, famulis ingenuis, et artificibus, quorum opera robur et lacertos viriles postulant.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXIX. DE PROFERENDIS FINIBUS IMPERII 10:8)
[S]ic habuisse parum, quod habet, discatis auarum, Cui nichil usque satis fore constat in anteparatis:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, I. De cane et umbra prede 2:2)
Sic defraudari spes improba sueuit auari, Cui cor inardescit, quo plus sibi copia crescit, Ydropis exemplo, qui plus sitit usque bibendo.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, II. De agricola, qui thesaurum inuenit 3:8)
Ergo suae testae detracta preside ueste, Texit amore pari uas inde sodalis auari;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, VII. De fraudulento, qui sua fraude decipitur 8:5)
Censeat ut gnarus, quid largo distet auarus, Inter eos ortum, quod adhuc contingere portum Non poterat tutum, fuerat nec ante solutum.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, X. De columba, mure, coruo, testudine et capreolo 11:7)
PRINCIPIS ignari nimium camelus auari Ferre uerebatur sibi ius graue, qui dominatur, Spe breuiore boni cupiens seruire leoni Inferioris heri quam comptus honore uideri.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXII. De camelo, coruo, lupo, ursa et leone 23:1)
FERTUR ouile macer canis, olim uiribus acer, Quoddam tutari iussu senioris auari.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXVI. De cane et lupo 27:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION