라틴어 문장 검색

titubantem annisque meroque ruricolae cepere Phryges vinctumque coronis ad regem duxere Midan, cui Thracius Orpheus orgia tradiderat cum Cecropio Eumolpo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 12:4)
Iamque labant cunei, spoliataque tegmine cerae rima patet praebetque viam letalibus undis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 59:1)
quem quicumque parum moderato gutture traxit, haud aliter titubat, quam si mera vina bibisset.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 27:6)
Sic dicere vates faticinasque ferunt sortes quantumque recordor, dixerat Aeneae, cum res Troiana labaret, Priamides Helenus flenti dubioque salutis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 33:9)
denique, ut in tanto, quantum non extitit umquam, corpore pars nulla est, quae labet, imperii.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 193)
" haec ubi sum furtim lingua titubante locutus, qui mihi monstraret, vix fuit unus, iter.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 113)
Si in quodam certo loco iam labantes domus nullo ordine coacervatae sunt, oportet in primis ut his in partibus forma detur urbis, neve evellantur et expellantur ex iis incolae.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 198:5)
credentes nam Christus adit, dubitabile pectus sub titubante fide refugo contemnit honore, virginitas et prompta fides Christum bibit alvo cordis et intactis condit paritura latebris, crede quod emissus solio Patris angelus infit.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3191)
sed quid ego haec autem titubanti voce retexo, indignus qui sancta canam?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3245)
et quod tam modicum est ut certa sede locetur iam titubare potest;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3289)
et quod titubaverit intra naturam vitii est;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3290)
infantia repit, infirmus titubat pueri gressusque animusque, sanguine praecalido fervet nervosa iuventa, mox stabilita venit maturi roboris aetas;
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2116)
antiquis elementa labant erroribus, ac de legitimo discussa modo plerumque feruntur in casus alios quam lex habet aut iter anni.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2337)
edita de nihilo crescunt, nihilumque futura aut titubant morbis aut tempore victa senescunt, nec natura caret vitio, cui terminus instat.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2347)
confirmat pia pectora, verbis mitificis rogans ne quem talia terreant, neu constans titubet fides aut poenam putet emori.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Quirini Martyris, Episcopi Ecclesiae Siscianae.11)

SEARCH

MENU NAVIGATION