라틴어 문장 검색

Non refugis autem nec ulla te subtilitas abigit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 124 1:1)
nunc prima tangens rostra lascivit chorus, millosimam nunc ambit et lustrat ratem.
(세네카, 아가멤논 10:14)
aetas exhaurit, uitia lasciuiunt.
(세네카, Controversiae, book 2, Quidam luxuriante filio luxuriari coepit. filius accusat patrem dementiae. 4:11)
nepotem suum auus peccantem aliquid et inter pueriles iocos petulantius lasciuientem feriet nec iniuriarum quisquam cum illo aget.
(세네카, Controversiae, Sententiae divisiones colores controversiarum., De ui sit actio. Quidam duos filios sub nouerca amisit: dubia cruditatis et ueneni signa insecuta sunt. Tertium filium eius maternus auus rapuit, qui ad uisendos aegros non fuerat admissus. quaerenti per praeconem dixit apud se esse. accusatur de ui. 7:10)
Pecus abegisti, servum eius occidisti, argentum, quod non emeras, possides ;
(세네카, 행복론, Liber VI 17:4)
nunc quoque, quantum potest, illam a se abigit et in tanta facilitate adquirendi nullum maiorem ex ea fructum quam contemptum eius petit.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 9:3)
Itaque cum videris bonos viros acceptosque diis laborare, sudare, per arduum escendere, malos autem lascivire et voluptatibus fluere, cogita filiorum nos modestia delectari, vernularum licentia, illos disciplina tristiori contineri, horum ali audaciam.
(세네카, De Providentia, book 1 7:1)
Nullo modo magis potest deus concupita traducere, quam si illa ad turpissimos defert, ab optimis abigit.
(세네카, De Providentia, book 1 55:5)
non abigit illa a se, sed abeuntia securus prosequitur.
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 107:2)
mater insidias et hinc et rursus illinc abiget.
(세네카, Phoenissae 505:2)
semiustus abigis, Tantali vocem excipe properantis ad vos:
(세네카, Thyestes 83:1)
quorum lascivior unus, 'Arripite hunc,' inquit, 'iam bene nostis eum hic erat, hunc mulier nobis irata locavit.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 29a4)
et durum Zethum et lacrimis Amphiona mollem expertast stabulis mater abacta suis.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 1520)
ex hoc barbaricis abacta plectris spernit senipedem stilum Thalia, ex quo septipedes videt patronos, felices oculos tuos et aures felicemque libet vocare nasum, cui non allia sordidumque cepe ructant mane novo decem apparatus, quem non ut vetulum patris parentem nutricisque virum die nec orto tot tantique petunt simul Gigantes, quot vix Alcinoi culina ferret.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad V. C. Catullinum 3)
istud, da veniam, fingere vatibus priscis difficile est, difficile et mihi, ut diversa sonans os epigrammata nil crebras titubet propter epistulas, quas cantu ac modulis luxuriantibus lascivire vetat mascula dictio.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 9권, Sidonius Tonantio suo salutem. 2:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION