라틴어 문장 검색

uterque tacitus ora pudibunda obtegit furtimque lacrimas fundit, in tantis malis quid est pudendum?
(세네카, Hercules Furens 17:33)
sic cum sole perit sidereus decor, et densi latitant Pleiadum greges cum Phoebe solidum lumine non suo orbem circuitis cornibus alligat.
(세네카, 메데아 2:10)
magna non latitant mala.
(세네카, 메데아 3:26)
tenebras, miseriae sub quibus latitant tuae.
(세네카, Thyestes 917:1)
celsa cum longe latitabit Ide?
(세네카, Troades 1079:1)
ubicumque latitat, erutam in medium date.
(세네카, Troades 649:1)
sidera sunt testes et matutina pruina et furtim misero ianua aperta mihi, te nihil in vita nobis acceptius umquam:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 924)
ne, quaeso, domine papa, nimis exigas verecundiam meam qualitercumque latitantem coepti operis huiusce temeritate devenustari, quia tantus est livor derogatorum, ut materia, quam mittis, velocius sortiatur inchoata probrum quam terminata suffragium.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 9권, Sidonius domino papae Euphronio salutem. 3:3)
"ac poenae metuens - neque enim ille coactis donasset thalamis veniam pater - avia rura eligit ae natum saepta inter ovilia furtim montivago pecoris custodi mandat alendum."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권199)
"quid furtim inlacrimas?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권210)
"talibus exanimis dictis - et triste propinquat supplicium, nec regna iuvant - vaga litora furtim incomitata sequor funestaque moenia linquo, qua fuga nota patris;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권185)
nec sole aut pulvere fessa membra labant, riget arta cutis durisque laborum castigata toris, contra non integer ille flatibus alternis aegroque effetus hiatu exuit ingestas fluvio sudoris harenas ae furtim rapta sustentat pectora terra.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권340)
Ianua, iam pateas uni mihi, victa querelis, Neu furtim verso cardine aperta sones.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 24)
Illa docet molli furtim derepere lecto, Illa pedem nullo ponere posse sono, Illa viro coram nutus conferre loquaces Blandaque conpositis abdere verba notis.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 211)
Pauper erit praesto semper, te pauper adibit Primus et in tenero fixus erit latere, Pauper in angusto fidus comes agmine turbae Subicietque manus efficietque viam, Pauper ad occultos furtim deducet amicos Vinclaque de niveo detrahet ipse pede.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 533)

SEARCH

MENU NAVIGATION