라틴어 문장 검색

"Libycum mea terruit axem cuspis et infido posui iuga tertia Poeno."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 38)
"fecundus ab urbe pollet ager, primo qui vix proscissus aratro semina tarda sitit vel luxuriante iuvenco arcana exponit piceam pinguedine glaebam, assurrexit huic, coxit quod torridus Auster, Niliacum Libycumque solum, collataque semper arida Mygdoniae damnarunt Gargara falces;"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 69)
"haud alio quondam vultu Tirynthius heros pondera suscepit caeli simul atque novercae cum Libyca se rupe Gigas subduceret et cum tutior Herculeo sedisset machina dorso."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 252)
fercula sunt nobis mediocria, non ita facta mensurae ut grandis suppleat ars pretium, non panes Libyca solitos flavescere Syrte accipiet Galli rustica mensa tui.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, AD V. C. Ommatium5)
sic cum pallentes Phlegraea in castra coirent caelicolae iamque Odrysiam Gradivus in hastam surgeret et Libycos Tritonia tolleret angues ingentemque manu curvaret Delius arcum, stabat anhela metu solum Natura Tonantem respiciens - quando ille hiemes tonitrusque vocaret nubibus, igniferam quot fulmina posceret Aetnen?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 1권194)
hic Libycus Phrygiusque silex, hic dura Laconum saxa virent.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, epithalamion in Stellam et Violentillam66)
"Libyci quid mira tributi obsequia et missum media de pace triumphum laudem et opes quantas nec qui mandaverat ausus exspectare fuit?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, soteria Rutili Gallici51)
magni quod Caesaris ora inter tot Scythicas Libycasque, et litore Rheni et Pharia de gente feras, quas perdere vile est, unius amissi tetigit iactura leonis.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Leo mansuetus12)
seu nubila disco findere seu volucres zephyros praecedere telo seu tibi dulce manu Libycas nodare palaestras, indulge sacris, et, si tibi poma supersunt Hesperidum, gremio venerabilis ingere Pollae;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Hercules Surrentinus Pollii Felicis64)
certe non Libycae sonant catervae nec dux advena peierante bello Campanos quatit inquietus agros, nec frangit vada montibusque caesis inducit Nero sordidas paludes, sed qui limina bellicosa Iani iustis legibus et foro coronat, qui castae Cereri diu negata reddit iugera sobriasque terras, qui fortem vetat interire sexum et censor prohibet mares adultos pulchrae supplicium timere formae, qui reddit Capitolio Tonantem et Pacem propria domo reponit, qui genti patriae futura semper sancit lumina Flaviumque caelum 2:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Via Domitiana2)
et socii portus dilectuque initi terra Dieareheo nec non plaga cara madenti Surrentina deo sertis altaria cingat, materni qua litus avi, quem turba nepotum circuit et similes contendit reddere vultus, gaudeat et Libyci praesignis avunculus hasta, quaeque sibi genitos putat attollitque benigno Polla sinu.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, gratulatio ad Iulium Menecraten5)
tu rosum tineis situque putrem, quales aut Libycis madent olivis aut tus Niliacum piperve servant aut Byzantiacos colunt lacertos, nee saltem tua dicta continentem, quae trino iuvenis foro tonabas, aut centum prope iudices, priusquam te Germanicus arbitrum sequenti annonae dedit omniumque late praefecit stationibus viarum, sed Bruti senis oscitationes de capsa miseri libellionis emptum plus minus asse Gaiano, donas.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, hendecasyllabi iocosi ad Plotium Grypum4)
"diva ferox, magni decus ingeniumque parentis, bellipotens, cui torva genis horrore decoro cassis et asperso crudescit sanguine Gorgon, nec magis ardentes Mavors hastataque pugnae impulerit Bellona tubas, huic adnue sacro, seu Pandionio nostras invisere noctes monte venis, sive Aonia devertis Itone laeta choris, seu tu Libyco Tritone repexas lota comas, qua te biiugo temone frementem intemeratarum volucer rapit axis equarum:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권293)
saepe per Ionium Libycumque natantibus ire interiunctus equis omnesque adsuerat in oras caeruleum deferre patrem;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권113)
Trinacria qualis ora repercussum Libyco mare sumit ab aestu, mox plenum Phoebo vatem et celerare iubentem nunc humilis genua amplectens, nunc ora canentis nequiquam reticere rogat;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권278)

SEARCH

MENU NAVIGATION