도구

도구

라틴어 문장 검색

an passim sequeris corvos testaque lutoque, securus quo pes ferat, atque ex tempore vivis?
(페르시우스, 풍자, satire 336)
iam nunc adstringas, iam nunc granaria laxes, inque luto fixum possis transcendere nummum nec gluttu sorbere salivam Mercurialem?
(페르시우스, 풍자, satire 552)
Itaque illo tempore annona pro luto erat, Asse panem quem emisses, non potuisses cum altera devorare.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 44:20)
quia enim, si scitum esset, aurum pro luto haberemus.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 51:12)
Mulieres si non essent, omnia pro luto haberemus;
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 67:17)
Ego, scilicet homo prudentissimus, statim intellexi quid esset, et respiciens Agamemnonem mirabor inquam nisi omnia ista de fimo facta sunt aut certe de luto.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 69:19)
At paries circa palea satiatus inani fortuitoque luto clavos numerabat agrestes, et viridi iunco gracilis pendebat harundo.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 135:11)
Longior fiat licet, Tamen illam citius per lutum et spinas traham, Quam parvam quamvis partem impertiar tibi.
(파이드루스, 이솝 우화, Appendix: Fabulae Novae, Simius et vulpes: Avarum etiam quod sibi superest non libenter dare.3)
Quod prope iam totum mire cum positum foret, Lutum ad faciendos illi defecit pedes.
(파이드루스, 이솝 우화, Appendix: Fabulae Novae, Prometheus et Dolus: De veritate et mendacio.4)
sint modici rictus, parvaeque utrimque lacunae, et summos dentes ima labella tegant.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 57:4)
hic paret monitis et linit ora luto.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 3권495)
tenet ima lacunae lenta salix ulvaeque leves iuncique palustres viminaque et longa parvae sub harundine cannae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 32:4)
consule barbati deliramenta Platonis, consule et hircosus Cynicus quos somniat et quos texit Aristoteles torta vertigine nervos, hos omnes quamvis anceps labyrinthus et error circumflexus agat, quamvis promittere et ipsi gallinam soleant aut gallum, clinicus ut se dignetur praestare deus morientibus aequum, cum ventum tamen ad normam rationis et artis, turbidulos sensus et litigiosa fragosis argumenta modis concludunt numen in unum, cuius ad arbitrium sphera mobilis atque rotunda volvatur, serventque suos vaga sidera cursus, non recipit natura hominis, modo quadrupes ille non sit, et erecto spectet caelestia vultu, non recipit neget ut regimen pollere supremum, istud et ipse Numae tacitus sibi sensit haruspex, semifer et Scottus sentit, cane milite peior, sed nos qui Dominum libris et corpore iam bis vidimus, ante fide, mox carne et sanguine 1 coram, quique voluminibus vatum cruce teste probatis rimantes digitos costarum in vulnera cruda mersimus, et manuum visu dubitante lacunas scrutati aeternum regem cognovimus Iesum, abiurare Deo titulum nomenque paternum credimus esse nefas, qui regem protulit ex se, non regem populi Parthorum aut Romulidarum, sed regem summae et mediae rationis et imae, atque ideo rerum dominum et super omnia regem, carnis habet medium, summum Patris, et Stygis imum.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 371)
caecus adest oculis iam Christi ex ore refectis seque luto et nitidis lucem sumpsisse fluentis clamat, et auctorem stupefacta per oppida monstrat, auctorem lucis largitoremque dierum, non dedignatum medicae purgamen aquai corpore sub proprio monstrare errantibus aegris, milibus ex multis paucissima quaeque retexam, summatim relegam totus quae non capit orbis.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3234)
fit mixta deinde peccandi natura luto cum simplice flatu, sed fortasse animam, Domini quia fluxit ab ore, conpositam factamque neges, velut ipsa Dei pars, quod dictu scelus est, taetras trahat oblita culpas et pessum damnata ruens chaos intret opertum, sit res illa Dei, non abnuo;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3268)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION