라틴어 문장 검색

quid asperiorem habere potest aut quid aures hominum magis respuunt, quam cum est filio filiive advocatis in matrem perorandum?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 62:1)
dehinc, quia plerique, quae delicta reprehenderis, malevolentia et invidia dicta putant, ubi de magna virtute atque gloria bonorum memores, quae sibi quisque facilia factu putat, aequo animo accipit, supra ea veluti ficta pro falsis ducit.
(살루스티우스, The Catilinarian Conspiracy, 3장6)
Postquam divitiae honori esse coepere et eas gloria, imperium, potentia sequebatur, hebescere virtus, paupertas probro haberi, innocentia pro malevolentia duci coepit.
(살루스티우스, The Catilinarian Conspiracy, 12장1)
Nos eum volumus dicere, qui respuat omnis mali sensum;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 9 2:3)
hic prudentia prosit, hic robore animi evidentem quoque metum respue.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 2, letter 13 12:4)
Quaedam defetigat et velut levia tela laxo sinu eludit, quaedam discutit et in eum usque, qui miserat, respuit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 53 12:4)
Respuit nec intellexit, nisi cum perdidit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 79 14:4)
In primis autem respuendae voluptates;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 104 34:2)
Sive enim non respuit, humanitate eius inritamur, sive contempsit, superbia accendimur.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 116 5:4)
nunc iam stabilis fixa terras radice tenet, respuit auras religatque rates assueta sequi, tu Tantalidos funera matris victrix numeras:
(세네카, 아가멤논 7:15)
"regia respuit:"
(세네카, Controversiae, book 2, Diues tres filios abdicauit. petit a paupere unicum filium in adoptionem. pauper dare uult; nolentem ire abdicat. 29:4)
" Quanto maioris viri putas respuisse hoc munus, quam meruisse !
(세네카, 행복론, Liber VII 42:3)
Denique inter omnes convenit nullam rem bene exerceri posse ab homine occupato, non eloquentiam, non liberales disciplinas, quando districtus animus nihil altius recipit, sed omnia velut inculcata respuit.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 35:1)
Quis non, si admoneatur ut cogitet, tamquam dirum omen respuat et in capita inimicorum aut ipsius in- tempestivi monitoris abire illa iubeat ?
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 49:3)
Numquid dubium est, quin certius robur sit quod non vincitur quam quod non lacessitus cum dubiae sint vires inexpertae, at merito certissima firmitas habeatur, quae omnis incursus respuit ?
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 13:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION