라틴어 문장 검색

Egone suspieiosus, egone malivolus, qui, ut in principio epistulae praefatus sum, ideo scripsi, quia non suspicabar, an tu negligens, dissoluta, eontemptrix, quae annis nata viginti et quinque adulescentem necdum bene barbatulum ita brachiis tuis quasi cassibus inclusisti?
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 10:2)
summus nempe locus nulla non arte petitus, magnaque numinibus vota exaudita malignis.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X46)
quo solo die apud aedem Saturni convivio dissoluto Saturnalia clamitabantur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, X. 18:2)
Idem Augustus, quia Maecenatem suum noverat stilo esse remisso molli et dissoluto, talem se in epistolis quas ad eum scribebat saepius exhibebat, et contra castigationem loquendi quam alias ille scribendo servabat in epistola ad Maecenatem familiari plura in iocos effusa subtexuit:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 12:1)
Tunc regina adridens fialam poposcit, cui aceti nonnihil acris infudit atque illuc unionem demptum ex aure altera festinabunda demisit, eumque mature dissolutum, uti natura est eius lapidis, absorbuit:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVII. 17:1)
Etsi vereor me, dum ostendere cupio quantum Virgilius noster ex antiquiorum lectione profecerit et quos ex omnibus flores vel quae in carminis sui decorem ex diversis ornamenta libaverit, occasionem reprehendendi vel inperitis vel malignis ministrem, exprobrantibus tanto viro alieni usurpationem, nec considerantibus hunc esse fructum legendi, aemulari ea quae in aliis probes et quae maxime inter aliorum dicta mireris in aliquem usum tuum oportuna derivatione convertere, quod et nostri tam inter se quam a Graecis et Graecorum excellentes inter se saepe fecerunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 2:2)
Certe respondeant volo, cur stomacho in lassitudinem degeneranti ad instaurandas constrictione vires offerant aegrescenti vinum, nisi frigore suo lassata cogeret et colligeret dissoluta?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VI. 4:1)
Non humilem Sasona vadis, non litora curvae Thessaliae saxosa pavent, oraeque malignos Ambraciae portus:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 6:38)
Magnoque patere Fingens regna Phari, celsae de puppe carinae In parvam iubet ire ratem, litusque malignum Incusat, bimaremque vadis frangentibus aestum, Qui vetet externas terris advertere classes.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 6:20)
Nunc tamen hinc longe qui fulget luce maligna Ignis, adhuc aliquid.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 1:40)
conspecta est parva maligna Unda procul vena:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 5:55)
Nec me zelotypum nec dixeris esse malignum.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, XCII6)
Nil nasutius hac maligniusque.
(마르티알리스, 에피그램집, 2권, LIV2)
Si te pectore, si tenebit ore, Nec rhonchos metues maligniorum, Nec scombris tunicas dabis molestas.
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, LXXXVI3)
Hominem malignum forsan esse tu credas:
(마르티알리스, 에피그램집, 5권, XXVIII4)

SEARCH

MENU NAVIGATION