라틴어 문장 검색

nullus adhuc mundo praebebat lumina Titan, nec nova crescendo reparabat cornua Phoebe, nec circumfuso pendebat in aere tellus ponderibus librata suis, nec bracchia longo margine terrarum porrexerat Amphitrite;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 7:3)
Quem simul ac tetigit, positis in margine ripae procubuit genibus resupinoque ardua collo, quos potuit solos, tollens ad sidera vultus et gemitu et lacrimis et luctisono mugitu cum Iove visa queri finemque orare malorum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 71:3)
Ipse modo inmensum spiris facientibus orbem cingitur, interdum longa trabe rectior adstat impete nunc vasto ceu concitus imbribus amnis fertur et obstantes proturbat pectore silvas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 9:2)
Sic ubi tolluntur festis aulaea theatris, surgere signa solent primumque ostendere vultus, cetera paulatim, placidoque educta tenore tota patent imoque pedes in margine ponunt.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 13:2)
Fons sonat a dextra, tenui perlucidus unda, margine gramineo patulos succinctus hiatus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 20:5)
Quas dum ferioque trahoque mille modis labens excussaque bracchia iacto, nescio quod medio sensi sub gurgite murmur territaque insisto propioris margine ripae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 57:10)
Est lacus adclivis devexo margine formam litoris efficiens:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 31:6)
Talia nequiquam perarantem plena reliquit cera manum, summusque in margine versus adhaesit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 47:1)
Nec procul afuerunt telluris margine summae:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 6:2)
haec est Ausonio sub iure novissima vixque haeret in imperii margine terra tui.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 183)
“Cum messueris segetes terrae tuae, non tondebis usque ad marginem agri tui nec remanentes spicas colliges.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 92:15)
Hoc impedit quominus consideremus naturam veluti seiunctum a nobis quiddam aut veluti merum nostrae vitae marginem.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 183:3)
"fuge, callide serpens, exue te membris, et spiras solve latentes, mancipium Christi, fur corruptissime, vexas."
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3130)
certatim interea roranti pumice raucas exspectant scatebras et sicco margine pendent, hoc limum iubet inpositum de fonte lavari Christus et infusa vultum splendescere luce.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3229)
bestia sorde carens, cui tunc sapientia longi corporis enodem servabat recta iuventam, conplicat ecce novos sinuoso pectore nexus, involvens nitidam spiris torquentibus alvum.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 161)

SEARCH

MENU NAVIGATION