라틴어 문장 검색

MENTO dixit:
(세네카, Controversiae, Annaei Senecae oratorum et rhetorum sententiae divisiones colores controversiarum. liber X., Vir fortis quod uolet praemium optet; si plures erunt, iudicio contendant. Pater et filius fortiter fecerunt. petiit pater a filio sibi cederet; ille non uult. iudicio contendit; uicit patrem. praemio statuas patri petiuit. abdicatur. 16:9)
Nihil de orbitate, nihil de condicione mea querar, fuerim tantum nihil amplius doliturae domus pia- mentum.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 127:5)
quis autem ignorat lituos et tubas concitamenta esse, sicut quosdam cantus blandi- menta, quibus mens resolvatur ?
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 57:2)
Non sunt ista, quae possint deorum in se vultum convertere, puerilia et humanae oblecta- menta levitatis.
(세네카, De Providentia, book 1 16:2)
Adsuescamus a nobis removere pompam, et usus rerum, non orna- menta, metiri.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 83:1)
in amne medio faucibus siccis senex sectatur undas, alluit mentum latex.
(세네카, Hercules Furens 11:19)
vos decuit lasso supponere bracchia mento:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 729)
et bene cum fixum mento discusseris uncum, nil erit hoc:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 148)
dat sonitum mento unda cadens, licet hispida saetis suppositis multum sedaret barba fragorem;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 148)
commutat commota manus ac pollice docto pingere philosophi victricem Laida coepit, quae Cynici per menta feri rugosaque colla rupit odoratam redolenti forcipe barbam, subrisit Pallas castoque haec addidit ore:
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Epithalamium62)
capit ille dapes, habet ille soporem, tunc senior quae iussus agit, neu falsa videri noctis imago queat, longaevi vatis opacos Tiresiae vultus vocemque et vellera nota induitur, mansere comae propexaque mento canities pallorque suus, sed falsa cucurrit infula per crines, glaucaeque innexus olivae vittarum provenit honos:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권34)
Erat autem Mellitus corporis quidem infirmitate, id est podagra, grauatus, sed mentis gressibus sanis alacriter terrena quaeque transiliens, atque ad caelestia semper amanda, petenda, et quaerenda peruolans.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. VII.6)
et adprehendens eum de mento, signum sanctae crucis linguae eius inpressit, quam signatam reuocare in os, et loqui illum praecepit:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. II.12)
Iulius Mento consules facti.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 276:2)
sura, pes, statura, tonsus, oculi, nasum vel labra, malae, mentum, barba, collus:
(티투스 마키우스 플라우투스, Amphitruo, act 1, scene 1435)

SEARCH

MENU NAVIGATION