라틴어 문장 검색

igne micant oculi, corpus tumet omne venenis, tres vibrant linguae, triplici stant ordine dentes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 6:2)
cruor undique manat, detectique patent nervi, trepidaeque sine ulla pelle micant venae;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 30:6)
Radix micat ultima linguae, ipsa iacet terraeque tremens inmurmurat atrae;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 43:4)
Postera depulerat stellas aurora micantes:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 7:1)
sidera sola micant.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 13:5)
Neque enim micuerunt sidera frustra, nec frustra volucrum tractus cervice draconum currus adest.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 13:13)
Ter iuga Phoebus equis in Hibero flumine mersis dempserat et quarta radiantia nocte micabant sidera, cum rapido fallax Aeetias igni imponit purum laticem et sine viribus herbas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 23:3)
Sanguine et igne micant oculi, riget horrida cervix, et sactae similes rigidis hastilibus horrent stantque velut vallum, velut alta hastilia saetae fervida cum rauco latos stridore per armos spuma fluit, dentes aequantur dentibus Indis, fulmen ab ore venit, frondes adflatibus ardent.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 30:6)
medio iugulaberis ense, quandoquidem mucro est hebes inquit et in latus ensem obliquat longaque amplectitur ilia dextra.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 49:12)
Vix bene desierant, cum cristis aureus altis in serpente deus praenuntia sibila misit adventuque suo signumque arasque foresque marmoreumque solum fastigiaque aurea movit pectoribusque tenus media sublimis in aede constitit atque oculos circumtulit igne micantes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 59:3)
luna volat altius illa, flammiferumque trahens spatioso limite crinem stella micat natique videns bene facta fatetur esse suis maiora et vinci gaudet ab illo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 74:3)
ei mihi, quam celeri micuerunt nubila flamma!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 226)
sic altera degravet ulmum vitis et incluso plena sit uva inero, sic tibi cum Bacchis Satyrorum gnava iuventus adsit, et attonito non taceare sono, ossa bipenniferi sic sint male pressa Lycurgi, impia nec poena Pentheos umbra vacet, sic micet aeternum vicinaque sidera vincat coniugis in caelo clara corona tuae . huc ades et casus releves, pulcherrime, nostros, unum de numero me memor esse tuo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 312)
nam Filius hoc est, quod de Patre micans se praestitit inspiciendum per species quas possit homo conprendere visu.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 39)
ardua nam vis est inpassibilis, quoniam natura superni ignis ad horrificas nescit descendere poenas, nec capit humanis angoribus excruciari, pura, serena, micans, liquido praelibera motu, subdita nec cuiquam, dominatrix utpote rerum, cui non principium de tempore, sed super omne tempus et ante diem maiestas cum Patre summo, immo animus Patris et ratio, via consiliorum, quae non facta manu nec voce creata iubentis protulit imperium patrio ructata profundo, hanc igitur non flagra secant, non sputa salivis aspergunt, alapis non vexat palma relisis, nec perfossa cruci clavorum vulnera Agunt, his adfecta caro est hominis, quam femina praegnans enixa est sub lege uteri, sine lege mariti.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 331)

SEARCH

MENU NAVIGATION