살아있는 라틴어 : 문장 검색

mihi vero illae quoque turbatae prae se ferre aliquid adfectus et ipsa oblivione curae huius commendari videntur.

Numquam enim usque eo te abigam generis humani furore damnato, ut latebram tibi aliquam parari et oblivionem velim;

Omnes illos megistanas et satrapas et regem ipsum, ex quo Idomenei titulus petebatur, oblivio alta suppressit.

Profunda super nos altitudo temporis veniet, pauca ingenia caput exerent et in idem quandoque silentium abitura oblivioni resistent ac se diu vindicabunt.

Ut primum stomachum, quem scis non cum mari nausiam effugere, collegi, ut corpus unctione recreavi, hoc coepi mecum cogitare, quanta nos vitiorum nostrorum sequeretur oblivio, etiam corporalium, quae subinde admonent sui, nedum illorum, quae eo magis latent, quo maiora sunt.

Interrumpenda non est quies et vitae prioris oblivio.

"factum tuum matura sequetur oblivio et parum grata existimatio civium";

Quaeris quid sit, quod oblivionem nobis acceptorum faciat ?

Iniuriarum remedium est oblivio.

Honesti oblivio invasit.

tanta est caecitas mentium et tanta initiorum suorum unicuique, cum processit, oblivio.

Quanta vero illum aut rerum naturae aut urbis suae tenuit oblivio, qui uno interempto defuturum credidit alium, qui idem vellet, eum Tarquinius esset inventus post tot reges ferro ac fulminibus occisos !

Apparet illum non saepe de reddendo cogitasse, cui obrepsit oblivio.