라틴어 문장 검색

dumque silens adstat, status est vultusque diserti, spemque decens doctae vocis amictus habet, mox, ubi pulsa mora est atque os caeleste solutum, hoc superos iures more solere loqui, atque "haec est " dicas "facundia principe digna "eloquio tantum nobilitatis inest.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 518)
purpura saepe tuos fulgens praetexit amictus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 85)
illa diu reticet pudibundaque celat amictu ora:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 2권532)
sollicitae mentes speque metuque pavent, constitit atque caput niveo velatus amictu iam bene dis notas sustulit ille manus, atque ita
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 3권226)
praebuit, ut taurus, Tyriae sua terga puellae Iuppiter et falsa cornua fronte tulit, illa iubam dextra, laeva retinebat amictus, et timor ipse novi causa decoris erat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 5권380)
sollemni satis est voce movere preces, sitque caput semper Romano tectus amictu, qui rex in nostra septimus urbe fuit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권405)
Ut lea saeva sitim multa conpescuit unda, dum redit in silvas, inventos forte sine ipsa ore cruentato tenues laniavit amictus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 11:5)
nunc perlucenti circumdata corpus amictu mollibus aut foliis aut mollibus incubat herbis;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 30:14)
Nec tamen ante adiit, etsi properabat adire, quam se conposuit, quam circumspexit amictus, et finxit vultum et meruit formosa videri.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 30:17)
Inde per inmensum croceo velatus amictu aethera digreditur Ciconumque Hymenaeus ad oras tendit et Orphea nequiquam voce vocatur.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 3:1)
Talia quaerenti iam non hirsutus amictu, iam suus et spinis conserto tegmine nullis, fatur Achaemenides:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 25:1)
pulchro sedet illa recessu, sollemni solio, pallamque induta nitentem insuper aurato circumvelatur amictu.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 34:3)
forsitan hoc studium possit furor esse videri, sed quiddam furor hic utilitatis habet, semper in obtutu mentem vetat esse malorum, praesentis casus inmemoremque facit, utque suum Bacche non sentit saucia vulnus, dum stupet Idaeis exululata modis, sic ubi mota calent viridi mea pectora thyrso, altior humano spiritus ille malo est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 119)
Tunc intellegitur quare extra hoc corpus, hanc Ecclesiae in Christo unitatem, hanc Ecclesiam quae – ad Romani Guardini verba – « est historica latrix obtutus Christi, omnia complectentis, in mundum », fides suam mensuram amittat, suam aequabilitatem, necessarium spatium ad se sustentandum iam non reperiat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 34:9)
nam mera maiestas est infinita, nec intrat obtutus, aliquo ni se moderamine formet.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 310)

SEARCH

MENU NAVIGATION