도구

도구

라틴어 문장 검색

ego enim, quatenus arbitrum litis huius inveni, non patiar Maternum societate plurium defendi, sed ipsum solum apud eos arguam, quod natus ad eloquentiam virilem et oratoriam, qua parere simul et tueri amicitias, adsciscere necessitudines, complecti provincias possit, omittit studium, quo non aliud in civitate nostra vel ad utilitatem fructuosius vel ad dignitatem amplius vel ad urbis famam pulchrius vel ad totius imperii atque omnium gentium notitiam inlustrius excogitari potest.
(코르넬리우스 타키투스, 대화, 5장 3:2)
Ad voluptatem oratoriae eloquentiae transeo, cuius iucunditas non uno aliquo momento, sed omnibus prope diebus ac prope omnibus horis contingit.
(코르넬리우스 타키투스, 대화, 6장 1:1)
nam quo sordidius et abiectius nati sunt quoque notabilior paupertas et angustiae rerum nascentis eos circumsteterunt, eo clariora et ad demonstrandam oratoriae eloquentiae utilitatem inlustriora exempla sunt, quod sine commendatione natalium, sine substantia facultatum, neuter moribus egregius, alter habitu quoque corporis contemptus, per multos iam annos potentissimi sunt civitatis ac, donec libuit, principes fori, nunc principes in Caesaris amicitia agunt feruntque cuncta atque ab ipso principe cum quadam reverentia diliguntur, quia Vespasianus, venerabilis senex et patientissimus veri, bene intellegit ceteros quidem amicos suos iis niti, quae ab ipso acceperint quaeque ipsis accumulare et in alios congerere promptum sit, Marcellum autem et Crispum attulisse ad amicitiam suam quod non a principe acceperint nec accipi possit.
(코르넬리우스 타키투스, 대화, 8장 3:1)
his igitur et honoribus et ornamentis et facultatibus refertas domos eorum videmus, qui se ab ineunte adulescentia causis forensibus et oratorio studio dederunt.
(코르넬리우스 타키투스, 대화, 8장 4:2)
neque hunc meum sermonem sic accipi volo, tamquam eos, quibus natura sua oratorium ingenium denegavit, deterream a carminibus, si modo in hac studiorum parte oblectare otium et nomen inserere possunt famae.
(코르넬리우스 타키투스, 대화, 10장 3:1)
neque enim oratorius iste, immo hercule ne virilis quidem cultus est, quo plerique temporum nostrorum actores ita utuntur, ut lascivia verborum et levitate sententiarum et licentia compositionis histrionalis modos exprimant.
(코르넬리우스 타키투스, 대화, 26장 2:1)
Othonis caput oppido est pusillum, et eri rustica semilauta crura, subtile et leve peditum Libonis, si non omnia, displicere vellem tibi et Fuficio, seni recocto irascere iterum meis iambis immerentibus, unice imperator.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Lyrics , Poem 541)
quem procul ex alga maestis Minois ocellis saxea ut effigies bacchantis prospicit, eheu, prospicit et magnis curarum fluctuat undis, non flavo retinens subtilem vertice mitram, non contecta levi velatum pectus amictu, non tereti strophio lactentis vincta papillas, omnia quae toto delapsa e corpore passim ipsius ante pedes fluctus salis adludebant.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 6420)
Sed omissa subtili investigatione, dicendum est breviter quod finis totius et partis est, removere viventes in hac vita de statu miserie et perducere ad statum felicitatis.
(단테 알리기에리, Epistolae 108:2)
Quod etiam Poeta noster valde subtiliter in sexto tetigit, introducens Anchisem premonentem Eneam Romanorum patrem sic:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 18:26)
Dispositionem vero loci subtiliter tangit in quarto, cum introducit Iovem ad Mercurium de Enea loquentem isto modo:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 19:5)
primo quidem quod qui dulcius subtiliusque poetati vulgariter sunt, hii familiares et domestici sui sunt, puta Cynus Pistoriensis et amicus eius;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 78:2)
Quodsiiudicium subtile uidendis artibus illudad libros et ad haec Musarum dona uocares,Boeotum in crasso iurares aere natum.
(호라티우스의 두번째 편지, 1104)
[Lucili, quam sis mendosus, teste Catone,defensore tuo, pervincam, qui male factosemendare parat versus, hoc lenius ille,quo melior vir et est longe subtilior illo,qui multum puer et loris et funibus udis exoratus, ut esset, opem qui ferre poetisantiquis posset contra fastidia nostra,grammaticorum equitum doctissimus.
(호라티우스의 풍자, 1권, 10장1)
at ipse subtilis veterum iudex et callidus audis.
(호라티우스의 풍자, 2권, 07장58)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION