도구

도구

라틴어 문장 검색

panaque qui primus c. n. p. i. Pan Arcadiae deus est, ut "Pan deus Arcadiae venit", qui fistula canere primus inve- nit, quia calamos in usum cantilenae adducens inertes esse non passus est, id est otiosos, sine arte.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA OCTAVA., commline 241)
et 'plura' deest 'dicere', ut esset 'desine plura dicere'. quod nunc instat agamus centurionem placemus, nam canere otiosorum est.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA NONA., commline 662)
(segnem) pro 'otiosum', ut interdum lentus * * * (ces)sans, ut "segnisque secundo defluit amne".
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 721)
'intercus intercutis'. (veterno) otio, quia plerumque otiosos solet hic morbus incessere:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 1243)
et inertem hic pro otioso posuit, ut in bucolicis "libertas quae sera tamen respexit inertem":
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 252)
'inmunis' otiosus, piger et qui munere non fungitur.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 2443)
"Unde autem vel quis ille aut ubi deus unicus, solitarius, destitutus, quem non gens libera, non regna, non saltem Romana superstitio noverunt?"
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 10장 1:5)
"Straton quoque et ipse naturam Etiam Epicurus ille, qui deos aut otiosos fingit aut nullos, naturam superponit."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 19장 1:21)
"Otiosum est ire per singulos et totam seriem generis istius explicare, cum in primis parentibus probata mortalitas in ceteros ipso ordine successionis influxerit."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 21장 1:16)
sed quoniam amicitiae mentionem fecisti et sumus otiosi, pergratum mihi feceris - spero item Scaevolae - si, quem ad modum soles de ceteris rebus, cum ex te quaeruntur, sic de amicitia disputaris quid sentias, qualem existimes, quae praecepta des.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 20:3)
Ego vero non gravarer, si mihi ipse confiderem, nam et praeclara res est et sumus, ut dixit Fannius, otiosi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 22:2)
virtutum amicitia adiutrix a natura data est, non vitiorum comes, ut, quoniam solitaria non posset virtus ad ea quae summa sunt pervenire, coniuncta et consociata cum altera perveniret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 105:2)
et ei qui ad rem publicam se contulerunt, et ei qui rerum cognitione doctrinaque delectantur, et ei qui suum negotium gerunt otiosi;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 109:8)
Sic natura solitarium nihil amat semperque ad aliquod tamquam adminiculum adnititur, quod in amicissimo quoque dulcissimum est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 111:3)
nam quid ego de studiis dicam cognoscendi semper aliquid atque discendi, in quibus remoti ab oculis populi omne otiosum tempus contrivimus?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 131:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION