라틴어 문장 검색

cum me hortaretur, parce frugaliter atqueviverem uti contentus eo quod mi ipse parasset:
(호라티우스의 풍자, 1권, 04장59)
Avidienus, cui Canis ex vero dictum cognomen adhaeret,quinquennis oleas est et silvestria cornaac nisi mutatum parcit defundere vinum etcuius odorem olei nequeas perferre, licebitille repotia, natalis aliosve dierum festos albatus celebret, cornu ipse bilibricaulibus instillat, veteris non parcus aceti.
(호라티우스의 풍자, 2권, 02장37)
quanto aut ego parcius aut vos,o pueri, nituistis, ut huc novus incola venit?
(호라티우스의 풍자, 2권, 02장73)
siquis ad ingentem frumenti semper acervumporrectus vigilet cum longo fuste neque illincaudeat esuriens dominus contingere granumac potius foliis parcus vescatur amaris;
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장73)
''venit enim magnum donandi parca iuventusnec tantum veneris quantum studiosa culinae.
(호라티우스의 풍자, 2권, 05장53)
"Quidam e fratribus parcior magis quam avarior et nesciens triginta argenteis dominum venditum centum solidos, quos lina texendo quaesierat, moriens dereliquit."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 25:58)
Aut enim nihil scribendum fuit, ne hominum iudicium subiremus, quod tu facere prohibuisti, aut scribentes nosse cunctorum adversum nos maledicorum tela torquenda.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 17:2)
maledicam linguam indictum emendat silentium;
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 6:6)
Parcus cibus et semper venter esuriens triduanis ieiuniis praeferatur, et multo melius est cottidie parum quam raro satis sumere.
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 7:17)
Recepit Roma, quod amiserat, ac procax et maledica lingua gentilium oculorum testimonio confutata est.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 9:2)
Separentur domus vestrae dividaturque convivium, ne maledici homines sub uno tectulo vos manentes lectulum quoque criminentur habere communem.
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 9:4)
Difficile est in maledica civitate et in urbe, in qua orbis quondam populus fuit palmaque vitiorum, si honestis detraherent et pura ac munda macularent, non aliquam sinistri rumoris fabulam trahere.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 3:1)
implet et illa manum, set parcius;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI272)
fallit enim vitium specie virtutis et umbra, cum sit triste habitu vultuque et veste severum, nec dubie tamquam frugi laudetur avarus, tamquam parcus homo et rerum tutela suarum certa magis quam si fortunas servet easdem Hesperidum serpens aut Ponticus.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV39)
Maxime, inquit, praedicarem, quanta de Graecis cautus et tamquam aliud agens modo artifici dissimulatione modo professa imitatione transtulerit, ni me maior ammiratio de astrologia totaque philosophia teneret, quam parcus et sobrius operi suo nusquam reprehendendus aspersit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 18:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION