라틴어 문장 검색

Quod autem eieramus, neque facto neque dicto neque visu neque conspectu participare debemus.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 24장 1:4)
Si uultis ablui fonte illo salutari, quo pater uester ablutus est, potestis etiam panis sancti, cui ille participabat, esse participes;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. V. 1:15)
iuvit et Verginius collega testis productus, participando laudes;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 584:1)
quoniam reum eius facti nescit qui siet, paternum servom sui participat consili, dat eam puellam ei servo exponendam ad necem.
(티투스 마키우스 플라우투스, Cistellaria, act 1, scene 310)
Auden participare me quod commentu's?
(티투스 마키우스 플라우투스, Miles Gloriosus, act 2, scene 2120)
nam ille non potuit quin sermone suo aliquem familiarium participaverit de amica eri, sese vidisse eam hic in proximo osculantem cum alieno adulescentulo.
(티투스 마키우스 플라우투스, Miles Gloriosus, act 2, scene 2162)
nunc ob eam rem inter participes didam praedam et participabo.
(티투스 마키우스 플라우투스, Persa, act 5, scene 12)
Quom ipsi interea vivant, valeant, ubi sint, quid agant, ecquid agant, neque participant nos, neque redeunt.
(티투스 마키우스 플라우투스, Stichus, act 1, scene 122)
Si volebas participari, auferres dimidium domum.
(티투스 마키우스 플라우투스, Truculentus, act 4, scene 282)
Horum igitur, id est, quae sunt proprie quaeque suo nomine essentiae nominantur, scientiam sapientia profitetur Essentiae autem ggeminae partes sunt, una continua et suis partibus iuncta nec ullis finibus distributa, ut est arbor lapis et omnia mundi huius corpora, quae proprie magnitudines appellantur.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, Proemium, in quo divisio mathematicae. 1:5)
Cum ergo virtus sequatur essentiam cuius est virtus, si essentia intellectiva, est tota et unius que causat.
(단테 알리기에리, Epistolae 114:6)
Nam quicquid essentia dignum est, id etiam scientia dignum, quae est essentiae imago.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 295:7)
Cum enim intellectus primus sit maximae virtutis in intellegendo, intellegibile autem quod intellegit sit nobilissimum quia sui ipsius essentia—quid enim nobilus potest intellectus divinus intellegere quam sit essentia divina?
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 2:9)
Diversa namque essentialiter dicimus, si eadem essentia quae est hoc, non sit illud, et si homo est nullius essentia tanquam pars includatur, ut manus et homo.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 41:11)
Unde manifestum est Deum abusive vocari substantiam, ut nomine usitatiori intelligatur essentia, quae vere ac proprie dicitur, ita ut fortasse Deum solam dici oporteat essentiam.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 35:14)

SEARCH

MENU NAVIGATION