라틴어 문장 검색

Malis una voluptas est et haec brevis, dum accipiunt beneficia, ex quibus sapienti longum gaudium manet ac perenne.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 10, letter 81 24:1)
Omnibus licet locis tecta vestra resplendeant, aliubi inposita montibus in vastum terrarum marisque prospectum, aliubi ex plano in altitudinem montium educta, cum multa aedificaveritis, cum ingentia, tamen et singula corpora estis et parvola.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 89 21:7)
Peregrinatio notitiam dabit gentium, novas tibi montium formas ostendet, invisitata spatia camporum et inriguas perennibus aquis valles, alicuius fluminis sub observatione naturam, sive ut Nilus aestivo incremento tumet, sive ut Tigris eripitur ex oculis et acto per occulta cursu integrae magnitudini redditur, sive ut Maeander, poetarum omnium exercitati et ludus, implicatur crebris anfractibus et saepe in vicinum alveo suo admotus, antequam sibi influat, flectitur;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 104 15:1)
hoc toto impetu certum reducta Pallas excussit manu, imitata patrem, transit Aiacem et ratem ratisque partem secum et Aiacem tulit, nil ille motus, ardua ut cautes, salo ambustus extat, dirimit insanum mare fluctusque rumpit pectore et navem manu complexus ignes traxit et caeco mari conlucet Aiax, omne resplendet fretum, tandem occupata rupe furibundum intonat:
(세네카, 아가멤논 10:55)
Si domus tibi donetur, in qua marmoris aliquid resplendeat et tectum nitidi us auro aut coloribus sparsum, non mediocre munus vocabis.
(세네카, 행복론, Liber IV 24:1)
Ut loca sordida repercussu solis illustrantur, ita inertes maiorum suorum luce resplendeant.
(세네카, 행복론, Liber IV 145:3)
Itaque nec fluminibus gratias agimus, quamvis aut magna navigia patiantur et ad subvehendas copias largo ac perenni alveo currant aut piscosa et amoena pinguibus arvis interfluant ;
(세네카, 행복론, Liber VI 32:1)
amor perennis coniugis castae manet.
(세네카, 옥타비아 3:33)
O magna parens, Natura, deum tuque igniferi rector Olympi, qui sparsa cito sidera mundo cursusque vagos rapis astrorum celerique polos cardine versas, cur tanta tibi cura perennes agitare vias aetheris alti, ut nunc canae frigora brumae nudent silvas, nunc arbustis redeant umbrae, nunc aestivi colla leonis Cererem magno fervore coquant viresque suas temperet annus?
(세네카, 파이드라 14:1)
umbrae nocentes, cedite et cervicibus bis, his repositum degravet fessas manus saxum, seni perennis Aeolio labor-, me ludat amnis ora vicina alluens;
(세네카, 파이드라 17:15)
nec forma aeternum aut cuiquam est fortuna perennis:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 28c7)
atque ubi iam Venerem gravis interceperit aetas, sparserit et nigras alba senecta comas, tum mihi naturae libeat perdiscere mores, quis deus hanc mundi temperet arte domum, qua venit exoriens, qua deficit, unde coactis cornibus in plenum menstrua luna redit, unde salo superant venti, quid flamine captet Eurus, et in nubes unde perennis aqua;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 517)
et pete, qua polles, ut sit tibi forma perennis, inque meum semper stent tua regna caput.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 1010)
nec forma aeternum aut cuiquamst fortuna perennis:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 1814)
ver ibi continuum est, interpellata nec ullis frigoribus pallescit humus, sed flore perenni picta peregrinos ignorant arva rigores;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 178)

SEARCH

MENU NAVIGATION