라틴어 문장 검색

cuius ego ingenium ita laudo ut non pertimescam, ita probo ut me ab eo delectari facilius quam decipi putem posse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 13장 4:3)
nulla salus rei publicae maior est quam eos qui alterum accusant non minus de laude, de honore, de fama sua quam illos qui accusantur de capite ac fortunis suis pertimescere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 21장 4:1)
sic eloquentia haec forensis spreta a philosophis et repudiata multis quidem illa adiumentis magnisque caruit, sed tamen ornata verbis atque sententiis iactationem habuit in populo nec paucorum iudicium reprehensionemque pertimuit:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 3장 4:1)
Domi si cenat, totis persto noctibus, Sive est vocatus, iaceo ad lucem in semita.
(파이드루스, 이솝 우화, Appendix: Fabulae Novae, Aesopus et servus profugus: Non esse malo addendum malum.6)
Nihilo minus Baetica etiam in defuncti accusatione perstabat.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 9 5:1)
Praeterea Celer eques Romanus, cui Cornelia obiciebatur, cum in comitio virgis caederetur, in hac voce perstiterat:
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 11 10:1)
Ad hoc quidam ornatus adulescens scissis tunicis, ut in frequentia solet fieri, sola velatus toga perstitit et quidem horis septem.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 16 2:1)
Perstat tamen idem ille Magnus;
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 6 2:1)
Amat enim qui se sic amari putat, ut taedium non pertimescat;
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 21 5:3)
Est autem latius sparsum, primum violentia venti, deinde inertia hominum quos satis constat otiosos et immobiles tanti mali spectatores perstitisse;
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 33 2:1)
qui totiens socios, totiens exterruit hostes, creditur annosum pertimuisse senem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:10)
Penelopen ipsam, persta modo, tempore vinces:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:324)
in causa damni perstat uterque sui.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 74:1)
quis vetat a magnis ad res exempla minores sumere, nec nomen pertimuisse ducis?
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 111:1)
nos his moriemur in arvis, perstiterit laesi si gravis ira dei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 423)

SEARCH

MENU NAVIGATION