라틴어 문장 검색

quis vetat a magnis ad res exempla minores sumere, nec nomen pertimuisse ducis?
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 111:1)
sentiet illa te maiestatem pertimuisse suam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 176)
Poene rebellaras, et leto consulis omnes attoniti Mauras pertimuere manus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권157)
Illa etiam supplex Argo cum bracchia vellet tendere, non habuit, quae bracchia tenderet Argo, et conata queri mugitus edidit ore pertimuitque sonos propriaque exterrita voce est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 62:8)
novaque ut conspexit in unda cornua, pertimuit seque exsternata refugit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 63:2)
Saepe feris latuit visis, oblita quid esset, ursaque conspectos in montibus horruit ursos pertimuitque lupos, quamvis pater esset in illis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 39:9)
vidi iterum veluti tormenti viribus acta vasta Giganteo iaculantem saxa lacerto et, ne deprimeret fluctus ventusve carinam, pertimui, iam me non esse oblitus in illa.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 25:9)
Pertimui, fateor, nactusque hoc litus adhaesi."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 52:4)
Pertimuit patriumque simul transferre parabat in sedes penetrale novas:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 5:11)
Attamen paulatim conspectum est rationis lucem sua vi futurum satis collustrare non valere, quod tandem sua in obscuritate manet et hominem ignota pertimescentem reliquit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 5:6)
"quid purulenta et livida malignitatum vulnera?"
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Passionis Laurentii Beatissimi Martyris.85)
"tum quod Dianam molle succinctam vident, venantis arcum pertimescunt virginis;"
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1111)
sed quid pertimui autem, bellua?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 4, scene 214)
cum diligentiam tuam, cum auctoritatem vimque dicendi tum profecto equestris ordinis erga te studium pertimescent.
(퀸투스 툴리우스 키케로, COMMENTARIOLVM PETITIONIS CONSVLATVS AD M. FRATREM, 14장 3:2)
famam atque rumores pars altera consensum civitatis et velut publicum testimonium vocat, altera sermonem sine ullo certo auctore dispersum, cui malignitas initium dederit, incrementum credulitas;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 17:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION