라틴어 문장 검색

nec enim ea sunt commissa quae, volgata in omnem exercitum, sine piaculis ingentibus expiari possint.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 407:4)
nec alia modo templa violata, sed Proserpinae etiam intacti omni aetate thensauri, praeterquam quod a Pyrrho, qui cum magno piaculo sacrilegii sui manubias rettulit, spoliati dicebantur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 120:2)
quibus, per vos fidem vestram, patres conscripti, priusquam eorum scelus expietis neque in Italia neque in Africa quicquam rei gesseritis, ne quod piaculi commiserunt non suo solum sanguine sed etiam clade luant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 254:1)
Sed et nunc et et saepe alias dea suam sedem suumque templum aut tutata est aut a violatoribus gravia piacula exegit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 263:1)
pecuniam quanta ex thensauris Proserpinae sublata esset conquiri, duplamque pecuniam in thensauros reponi, et sacrum piaculare fieri ita ut prius ad conlegium pontificum referretur, quod sacri thensauri moti, aperti, violati essent, quae piacula, quibus deis, quibus hostiis fieri placeret;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 273:3)
omnium primum eam rem idibus Martiis, quo die tum consulatus inibatur, P. Sulpicius consul rettulit senatusque decrevit, uti consules maioribus hostiis rem divinam facerent quibus diis ipsis videretur cum precatione ea:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 41:1)
secundum rem divinam precationemque ut de re publica deque provinciis senatum consulerent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 43:2)
cum renuntiassent consules rem divinam rite peractam esse et precationi annuisse deos haruspices respondere laetaque exta fuisse et prolationem finium victoriamque et triumphum portendi, tum litterae Valerii Aureliique lectae et legati Atheniensium auditi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 46:1)
perficeret et eos, quos sacrilegii compertos in vinculis Romam misisset, Locros mitteret ad supplicium, quaeque sublata ex delubro Proserpinae essent, reponenda cum piaculis curaret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 9:1)
praebitoque iis petentibus frequenti consilio ad mandata edenda, non tam quid ipsi dicamus habemus inquit Zeuxis quam ut a vobis quaeramus, Romani, quo piaculo expiare errorem regis, pacem veniamque impetrare a victoribus possimus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 513:1)
ad haec officia dimissis magistratibus consules in rostra escenderunt, et contione advocata cum sollemne carmen precationis, quod praefari, priusquam populum adloquantur, magistratus solent, peregisset consul, ita coepit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 153:1)
qui tantum initiati erant et ex carmine sacro, praeeunte verba sacerdote, precationes fecerant, quibus nefanda coniuratio in omne facinus ac libidinem continebatur, nec earum rerum ullam, in quas iureiurando obligati erant, in se aut alios admiserant, eos in vinculis relinquebant;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 192:1)
si quis tale sacrum sollemne et necessarium duceret, nec sine religione et piaculo se id omittere posse, apud praetorem urbanum profiteretur, praetor senatum consuleret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 197:2)
obsidem enim se animum eius habere, etsi corpus patri reddiderit, et scire, quantum salva in patrem pietate possit, amicum eum populi Romani esse, honorisque eius causa missuros in Macedoniam legatos, ut si quid minus factum sit quam debuerit, tum quoque sine piaculo rerum praetermissarum fiat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 565:1)
hoc ego, etiam si quid antea admisissem piaculo dignum, lustratus et expiatus sacro, tum cum maxime in hostiam itineri nostro intuens, parricidium venena gladios in comisationem praeparatos volutabam in animo, ut quibus aliis deinde sacris contaminatam omni scelere mentem expiarem?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 160:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION