라틴어 문장 검색

dignus cui cederet uni Sulla acie, genio Fabius, pietate Metellus, Appius eloquio, vi Fulvius, arte Camillus, si praefecturae quantus moderetur honorem vir quaeras, tendit patulos qua Gallia fines, vix habuit mores similes cui teste senatu in se etiam tractum commiserat Vlpius ensem, qui dictat modo iura Getis, sub iudice vestro pellitus ravum praeconem suspicit hostis.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 237)
"sed dum me nostri princeps modo Maximus orbis ignarum, absentem procerum per mille repulsas ad lituos post iura vocat voluitque sonoris praeconem mutare tubis, promptissimus istud arripui officium, vos quo legatus adirem."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 197)
ille obiter stertentum oblatratorum aures rauci voce praeconis everberat, qui in eum licet stimulis inimicalibus excitentur, scamnis tamen amicalibus deputabuntur.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Philomathio suo salutem 2:3)
non tacuisset triplices praefecturas et Syagrio tuo pro totiens mutatis praeconibus praeconia non negasset;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 7권, Sidonius Ferreolo suo salutem 1:4)
sub eadem voce praeconis, sub eadem hasta, sub eadem adnotatione quaestoris divinitas addicta conducitur.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 13장 4:4)
Sed non tamen diuina pietas plebem suam, quam praesciuit, deseruit, quin multo digniores genti memoratae praecones ueritatis, per quos crederet, destinauit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXII. 1:2)
Nec mora, inluminatur caecus, ac uerus summae lucis praeco ab omnibus praedicatur Augustinus.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. II.13)
Sed non multo tempore reges, qui praeconem a se ueritatis expulerant, daemonicis cultibus inpune seruiebant.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. V. 2:7)
praecones ab extremo orsi primos excivere Albanos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 296:2)
inde omnibus perculsis pavore in regia sede pro curia sedens patres in curiam per praeconem ad regem Tarquinium citari iussit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 481:2)
quo simul ventum est, praeco ad tribunum celerum, in quo tum magistratu forte Brutus erat, populum advocavit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 612:3)
factoque senatus consulto ut urbe excederent Volsci, praecones dimittuntur qui omnes eos proficisci ante noctem iuberent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 406:2)
quid eos qui audivere vocem praeconis, quid qui nos videre abeuntes, quid eos qui huic ignominioso agmini fuere obvii existimasse putatis, nisi aliquod profecto nefas esse, quod, si intersimus spectaculo, violaturi simus ludos piaculumque merituri, ideo nos ab sede piorum, coetu concilioque abigi?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 411:1)
postquam audita vox in foro est praeconis patres in curiam ad decemviros vocantis, velut nova res, quia intermiserant iam diu morem consulendi senatus, mirabundam plebem convertit, quidnam incidisset, cur ex tanto intervallo rem desuetam usurparent;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 406:1)
cum repelleretur adsertor virginis a globo mulierum circumstantiumque advocatorum, silentium factum per praeconem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 509:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION