도구

도구

라틴어 문장 검색

is sane non satis attendere et perspicere videtur, quid agatur in praesentia.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 237:9)
Hanc tabulam essentiae et praesentiae appellare consuevimus.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 68:1)
vel ut excitet ferrum tantummodo et habilitet, motus autem ipse indatur ex praesentia terrae;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 355:4)
Quod si inveniatur acus illa, remota a magnete et posita super versorium, statim se applicare ad septentriones et austrum, vel etiam paulatim se eo recipere, tum recipienda est pro causa, praesentia terrae;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 356:7)
Iudas autem, ubi comperit de Nicanoris adventu, indicavit his, qui secum erant, exercitus praesentiam.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 8장12)
Cumque cohors Iudae prima apparuisset, et pavor factus esset super hostes, ac timor ex praesentia illius, qui universa conspicit, super eos esset, in fugam exsiluerunt, alius alio se ferens, ita ut saepe a suis laederentur et gladiorum acuminibus configerentur.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 12장22)
Et manibus quidem pugnantes, sed Dominum cordibus orantes, prostraverunt non minus triginta quinque milia, praesentia Dei magnifice delectati.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 15장27)
Nonne apud ueteres quoque ante nostri Platonis aetatem magnum saepe certamen cum stultitiae temeritate certauimus eodemque superstite praeceptor eius Socrates iniustae uictoriam mortis me astante promeruit?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VI 1:9)
— Illius igitur praesentiam, huius absentiam desiderabas?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:10)
Auferetur igitur unicum illud inter homines deumque commercium, sperandi scilicet ac deprecandi, si quidem iustae humilitatis pretio inaestimabilem uicem diuinae gratiae promeremur;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 8:1)
Aliud est enim per interminabilem duci uitam, quod mundo Plato tribuit, aliud interminabilis uitae totam pariter complexum esse praesentiam, quod diuinae mentis proprium esse manifestum est. Neque deus conditis rebus antiquior uideri debet temporis quantitate sed simplicis potius proprietate naturae.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 2:2)
Quoniam igitur omne iudicium secundum sui naturam quae sibi subiecta sunt comprehendit, est autem deo semper aeternus ac praesentarius status, scientia quoque eius omnem temporis supergressa motionem in suae manet simplicitate praesentiae infinitaque praeteriti ac futuri spatia complectens omnia quasi iam gerantur in sua simplici cognitione considerat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 3:1)
Num enim quae praesentia cernis aliquam eis necessitatem tuus addit intuitus?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 3:5)
Omne namque futurum diuinus praecurrit intuitus et ad praesentiam propriae cognitionis retorquet ac reuocat;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:17)
Quam comprehendendi omnia uisendique praesentiam non ex futurarum prouentu rerum sed ex propria deus simplicitate sortitus est. Ex quo illud quoque resoluitur quod paulo ante posuisti, indignum esse si scientiae dei causam futura nostra praestare dicantur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:19)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION