라틴어 문장 검색

Drusus in his meruit quondam cognomina terris, quae bona progenies, digna parente, fuit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 210)
At puer Ascanius, cui nunc cognomen Iulo additur, - Ilus erat, dum res stetit Ilia regno, - triginta magnos volvendis mensibus orbis imperio explebit, regnumque ab sede Lavini transferet, et longam multa vi muniet Albam.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 1권 18:7)
Procedo, et parvam Troiam simulataque magnis Pergama, et arentem Xanthi cognomine rivum adgnosco, Scaeaeque amplector limina portae.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 3권 15:13)
Tum primum bello celerem intendisse sagittam dicitur ante feras solitus terrere fugaces Ascanius fortemque manu fudisse Numanum, cui Remulo cognomen erat, Turnique minorem germanam nuper thalamo sociatus habebat.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 9권 21:1)
Ille urbem Argyripam patriae cognomine gentis victor Gargani condebat Iapygis agris.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 11권 10:2)
si te forte meae gravis uret sarcina chartae, abicito potius, quam quo perferre iuberis clitellas ferus impingas, Asinaeque paternum cognomen vertas in risum et fabula fias.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 133)
si plus adposcere visus, fit Mimnermus et optivo cognomine crescit.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 2권, poem 259)
illi tardo cognomen, pingui damus.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, In amicorum vitiis connivendum, neque peccata omnia in sclerum numero ponenda. 1:17)
Avidienus, cui 'Canis' ex vero dictum cognomen adhaeret, quinquennis oleas est et silvestria corna ac nisi mutatum parcit defundere vinum et cuius odorem olei nequeas perferre, (licebit ille repotia, natalis aliosve dierum festos albatus celebret), cornu ipse bilibri caulibus instillat, veteris non parcus aceti.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, De frugalitate 1:3)
unde frequentia Mercuriale inposuere mihi cognomen compita.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Collocutus cum Horatio Damasippus hoc Stoicae philosophiae paradoxum probat: omnes propemodum homines insanire.20)
nec ignotum, quid Glyconi, cui Spiridion fuit cognomen, accident.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 59:1)
propria liberi, quod nemo habet nisi liber, praenomen, nomen, cognomen, tribum;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 155:6)
Bello Punico secundo, quo dux Carthaginiensium Hannibal post magnitudinem nominis Romani Italiae opes maxime attriuerat, Masinissa rex Numidarum in amicitiam receptus a P. Scipione, cui postea Africano cognomen ex virtute fuit, multa et praeclara rei militaris facinora fecerat.
(살루스티우스, The Jugurthine War, 5장4)
hic enim capta patria, amissis liberis, amissa uxore cum ex incendio publico solus et tamen beatus exiret, interroganti Demetrio, cui cognomen ab exitio urbium Poliorcetes fuit, numquid perdidisset, " Omnia," inquit, " bona mea mecum sunt."
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 9 18:2)
Ideo Heraclitus, cui cognomen fecit orationis obscuritas, " Unus," inquit, " dies par omni est.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 12 7:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION