라틴어 문장 검색

— Multo igitur infeliciores improbi sunt iniusta impunitate donati quam iusta ultione puniti.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 3:11)
Sed puniri improbos iustum, impunitos uero elabi iniquum esse manifestum est. — Quis id neget?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 3:12)
post haec miseriores esse improbos iniusta impunitate dimissos quam iusta ultione punitos.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 4:2)
quibusdam permissum puniendi ius ut exercitii bonis et malis esset causa supplicii.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 7:17)
Cum omnis fortuna uel iucunda uel aspera tum remunerandi exercendiue bonos tum puniendi corrigendiue improbos causa deferatur, omnis bona quam uel iustam constat esse uel utilem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIII 1:7)
omnis enim quae uidetur aspera, nisi aut exercet aut corrigit, punit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIII 1:39)
Idque omnium uidebitur iniquissimum quod nunc aequissimum iudicatur, uel puniri improbos uel remunerari probos, quos ad alterutrum non propria mittit uoluntas sed futuri cogit certa necessitas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 7:4)
sic hostes punire solent, haec praemia solvunt excidiis.
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Posterior 2:135)
non ita Romanum fati violentia nomen opprimit, ut vestros nequeat punire tumultus parte sui.
(클라우디아누스, De Bello Gothico 2:145)
quid falso insontem tonitru Salmonea miror?
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, In sphaeram Archimedis7)
dis proximus ille, quem ratio, non ira movet, qui facta rependens consilio punire potest.
(클라우디아누스, Panegyricus dictus Manlio Theodoro consuli 2:120)
ausus uterque nefas, domini respersus uterque insontis iugulo.
(클라우디아누스, Panegyricus de Quarto Consulatu Honorii Augusti 1:34)
quid restat, nisi cuncta novo confundere luctu insontesque meae populos miscere ruinae?
(클라우디아누스, In Rufinum, Liber Posterior 2:10)
acie nec iam pulsare rebelles, sed vinclis punire licet;
(클라우디아누스, De Consulatu Stilichonis, Liber Primus 1:124)
quos praeficit ipse regendis rebus, ad arbitrium plebis patrumque reducit conceditque libens, meritis seu praemia poscant seu punire velint.
(클라우디아누스, De Consulatu Stilichonis, Liber Tertius 2:65)

SEARCH

MENU NAVIGATION