라틴어 문장 검색

crimina dicuntur, resonat clamoribus aether, invocat iratos et sibi quisque deos:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 76:1)
"ardua iamdudum resonat tinnitibus Ide, tutus ut infanti vagiat ore puer."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권132)
resonat latratibus aether.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 25:4)
Hic color aprica pendentibus arbore pomis aut ebori tincto est, aut sub candore rubenti, cum frustra resonant aera auxiliaria, lunae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 32:3)
Terga caput tangunt, colla intercepta videntur, spina viret, venter, pars maxima corporis, albet, limosoque novae saliunt in gurgite ranae."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 27:31)
utque solent pleni resonare camini, aut ubi terrena silices fornace soluti concipiunt ignem liquidarum adspergine aquarum, pectora sic intus clausas volventia flammas gutturaque usta sonant.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 7:5)
Ex umero pendens resonabat eburnea laevo telorum custos, arcum quoque laeva tenebat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 31:6)
Resonant spectacula plausu.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 62:14)
Haemonii proceres aderant, aderamus et ipsi, festaque confusa resonabat regia turba.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 25:2)
Semina limus habet virides generantia ranas, et generat truncas pedibus, mox apta natando cura dat, utque eadem sint longis saltibus apta, posterior superat partes mensura priores.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 30:6)
scaena viget studiisque favor distantibus ardet, proque tribus resonant terna theatra foris.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1211)
Verbum acceptum responsio ac confessio efficitur, et ideo pro aliis resonat, quos ad credendum hortatur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 72:7)
carmina sanctorum resonant iam sola virorum triplice concentu regem laudantia caeli, qui mare, qui terras, qui lucida sidera fecit, ignibus et mediis securos texit alumnos.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 359)
agitant miserum tot verbera linguae, quot laudata Dei resonant miracula Christi.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3128)
numquam oculos animumque levans rationis ad arcem rettulit, insulsum tenuit sed credulus usum, privatos celebrans agnorum sanguine divos, iamque domo egrediens, ut publica festa diesque et ludos stupuit celsa et Capitolia vidit laurigerosque deum templis adstare ministros ac Sacram resonare Viam mugitibus ante delubrum Romae (colitur nam sanguine et ipsa more deae, nomenque loci ceu numen habetur, atque urbis Venerisque pari se culmine tollunt templa, simul geminis adolentur tura deabus), vera ratus quaecumque fiant auctore senatu,1 contulit ad simulacra fidem dominosque putavit aetheris, horrifico qui stant ex ordine vultu.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권75)

SEARCH

MENU NAVIGATION