라틴어 문장 검색

Mullus erit domini, quem misit Corsica vel quem Tauromenitanae rupes, quando omne peractum est et iam defecit nostrum mare, dum gula saevit, retibus adsiduis penitus scrutante macello proxima, nec patimur Tyrrhenum crescere piscem, instruit ergo focum provincia, sumitur illinc quod captator emat Laenas, Aurelia vendat.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura V45)
quid quod nec retia turpi iunguntur tunicae, nec cella ponit eadem munimenta umeri pulsatamque arma tridentem qui nudus pugnare solet?
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI184)
postquam vibrata pendentia retia dextra nequiquam effudit, nudum ad spectacula voltum erigit et tota fugit agnoscendus harena.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII84)
Pontifices et flamines quidquid religiosissimi in templis erat partim in doleis defossa terra recondunt, partim inposita plaustris secum Veios auferunt.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM GALLICUM 11:2)
Tamen excepisse fugientis unus ex plebe fertur Albinius, qui depositis uxore et liberis virgines in plaustrum recepit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM GALLICUM 12:2)
cum obiectis undique plaustris atque carpentis altae desuper securibus contisque pugnarent.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM CIMBRICUM TEVTONICUM TIGURINUM 16:2)
Nam cum missa ad Marium legatione libertatem ac sacerdotium non inpetrassent (nec fas erat), suffocatis elisisque passim infantibus suis aut mutuis concidere vulneribus aut vinculo e crinibus suis facto ab arboribus iugisque plaustrorum pependerunt.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM CIMBRICUM TEVTONICUM TIGURINUM 17:2)
nam vitare, plagas in amoris ne iaciamur, non ita difficile est quam captum retibus ipsis exire et validos Veneris perrumpere nodos.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 37:5)
et merito, quoniam plaustris concussa tremescunt tecta viam propter non magno pondere tota, nec minus exultant, si quidvis cumque viai ferratos utrimque rotarum succutit orbes.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 18:7)
Retia quibus me involutum tenes nimis rara sunt, nimis patula:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 10:2)
Nec Pharnacis arma relinquas, Admoneo, nec tu populos utraque vagantes Armenia, Pontique feras per litora gentes, Rhipaeasoue manus, et quas tenet aequore denso Pigra palus Scythici patiens Maeotica plaustri.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 7:7)
Et iam Pleias hebet, flexi iam plaustra Bootae In faciem puri redeunt languentia coeli, Maioresque latent stellae, calidumque refugit Lucifer ipse diem.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 7:51)
Utque satis caesi nemoris, quaesita per agros Plaustra ferunt:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 5:27)
Sic dum pavidos formidine cervos Claudat odoratae metuentes aera pennae, Aut dum dispositis adtollat retia varis Venator, tenet ora levis clamosa Molossi, Spartanos Cretasque ligat:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 5:17)
Nam, vel Hyperboreae plaustrum glaciale sub ursae, Vel plaga qua torrens claususque vaporibus axis Nec patitur noctes nec iniquos crescere soles, Si fortuna ferat, rerum nos summa sequetur, Imperiumque comes.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 1:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION