살아있는 라틴어 : 문장 검색

huic rogationi quattuor tribuni plebis, quia non ex auctoritate senatus ferretur, cum intercederent, edocti populi esse, non senatus, ius suffragium quibus velit impertire, destiterunt incepto.

rogatio perlata est ut in Aemilia tribu Formiani et Fundani, in Cornelia Arpinates ferrent;

hoc auctore existimantur Petillii et vivo Africano rem ingressi et mortuo rogationem promulgasse.

fuit autem rogatio talis:

huic rogationi primo Q. et L. Mummii intercedebant, senatum quaerere de pecunia non relata in publicum, ita ut antea semper factum esset, aequum censebant.

is morte P. Africani fratris, viri omnium fortissimi clarissimique, exortam rogationem est conquestus;

Sulpicio deinde referente, quem rogatione Petillia quaerere vellent, Q. Terentium Culleonem patres iusserunt.

adversus ea Terentius praetor rogationem Petilliam et senatus consultum et iudicium de L. Scipione factum recitavit;

eo anno rogatio primum lata est ab L. Villio tribuno plebis, quot annos nati quemque magistratum peterent caperentque.

hoc consensu patrum accensi M. Marcius Sermo et Q. Marcius Scilla, tribuni plebis, et consulibus multam se dicturos nisi in provinciam exirent denuntiarunt, et rogationem, quam de Liguribus deditis promulgare in animo haberent, in senatu recitarunt.

ex auctoritate deinde senatus eam rogationem promulgarunt.

rogationem Marciam de Liguribus magno consensu plebes scivit iussitque.

ex eo plebiscito C. Licinius praetor consuluit senatum, quem quaerere ea rogatione vellet.

huic detractationi eius tribuni plebis alterius rogationis denuntiatione occurrerunt ut, si non ante idus Novembres in urbem Romam introisset, de absente eo C. Licinius statueret ac iudicaret.

M. Popilius rogatione Marcia bis apud C. Licinium causam dixit;