라틴어 문장 검색

Semper in comitatu suo virgines ac viduas et ipsas graves feminas habuit sciens ex lascivia puellarum saepe de dominarum moribus iudicari et, qualis quaeque sit, talium consortio delectari.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 3:20)
Tu quoque, virgo vel vidua, cur tam longo viri sermone retinens?
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 3:29)
"at tu, cum tibi vestiti facies scorti placet, haeres et dubitas alta Chionen deducere sella, da testem Romae tam sanctum quam fuit hospes numinis Idaei, procedat vel Numa vel qui servavit trepidam flagranti ex aede Minervam:"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III56)
viduas tantum aspernatus.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV2)
vidua est, locuples quae nupsit avaro.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI66)
dicet quis viduam praegnatem fecerit et quo mense, quibus verbis concumbat quaeque, modis quot.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI215)
Ad hoc scorta, calones, sarcinae nisi ad usum necessariae amputantur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM NUMANTINUM 10:3)
Tanti sceleris indicium per Fulviam emersit, vilissimum scortum, sed patriciis innocentius.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CATILINAE 6:1)
idque sua causa consuerunt scorta moveri, ne complerentur crebro gravidaeque iacerent, et simul ipsa viris Venus ut concinnior esset;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 40:20)
Ferunt enim regnante Anco aedituum Herculis per ferias otiantem deum tesseris provocasse ipso utriusque manum tuente, adiecta conditione, ut victus coena scortoque multaretur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, X. 12:1)
Victore itaque Hercule illam Accam Larentiam, nobilissimum id temporis scortum, intra aedem inclusisse cum coena, eamque postero die distulisse rumorem, quod post concubitum dei accepisset munus, ne commodum primae occasionis, cum se domum reciperet, offerendae aspernaretur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, X. 13:1)
aut vidua, id est a viro divisa.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XV. 17:4)
Ludunt alea studiose, delibuti unguentis, scortis stipati.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVI. 15:1)
7. Vidua post mortem mariti sui statim et sine difficultate habeat maritagium et hereditatem suam, nec aliquid det pro dote sua, vel pro maritagio suo, vel hereditate sua, quam hereditatem maritus suus et ipsa tenuerint dit obitus ipsius mariti, et maneat in domo mariti sui per quadraginta dies post mortem ipsius, infra quos assignetur ei dos sua.
(Magna Carta 9:1)
8. Nulla vidua distringatur ad se maritandum, dum voluerit vivere sine marito, ita tamen quod securitatem faciat quod se non maritabit sine assensu nostro, si de nobis tenuerit, vel sine assensu domini sui de quo tenuerit, si de alio tenuerit.
(Magna Carta 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION