도구

도구

라틴어 문장 검색

ille nuptiis felix orbus liberis alieno censum nutrit heredi;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 2:12)
Adde quod felicissimi cuiusque delicatissimus sensus est, et nisi ad nutum cuncta suppetant omnis aduersitatis insolens minimis quibusque prosternitur:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 2:16)
Quis est ille tam felix, qui cum dederit impatientiae manus statum suum mutare non optet?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 2:20)
quare continuus timor non sinit esse felicem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 3:12)
Felix robore ualli
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VIII 20:1)
An uero te longus ordo famulorum facit esse felicem?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IX 3:15)
Felix nimium prior aetas
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, X 1:1)
Postremo felix a uero bono deuios blanditiis trahit, aduersa plerumque ad uera bona reduces unco retrahit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XV 1:10)
O felix hominum genus,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XVI 28:1)
hi felicissimum putant uoluptate diffluere.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 1:14)
Si enim uel pecunia uel honores ceteraque tale quid afferunt cui nihil bonorum abesse uideatur, nos quoque fateamur fieri aliquos horum adeptione felices.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:3)
In quo euripidis mei sententiam probo, qui carentem liberis infortunio dixit esse felicem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIII 1:9)
— O te, alumne, hac opinione felicem, si quidem hoc, inquit, adieceris!
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 3:7)
Felix, qui potuit boni
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIV 1:1)
Felix, qui potuit grauis
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIV 3:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION