라틴어 문장 검색

scinditur atque animae haec quoniam natura nec uno tempore sincera existit, mortalis habendast.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 13:14)
sin ita sinceris membris ablata profugit, ut nullas partis in corpore liquerit ex se, unde cadavera rancenti iam viscere vermes expirant atque unde animantum copia tanta exos et exanguis tumidos perfluctuat artus?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 18:4)
Proinde ubi se videas hominem indignarier ipsum, post mortem fore ut aut putescat corpore posto aut flammis interfiat malisve ferarum, scire licet non sincerum sonere atque subesse caecum aliquem cordi stimulum, quamvis neget ipse credere se quemquam sibi sensum in morte futurum;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 23:1)
Marcelline, boni suboles sincera parentis, Horrida Parrhasio quem tegit ursa iugo, Ille vetus pro te patriusque quid optet amicus, Accipe et haec memori pectore vota tene:
(마르티알리스, 에피그램집, 6권, XXV1)
Instanti, quo nec sincerior alter habetur Pectore nec nivea simplicitate prior, Si dare vis nostrae vires animosque Thaliae Et victura petis carmina, da quod amem.
(마르티알리스, 에피그램집, 8권, LXXIII1)
"Nam et falluntur et fallunt, ut et nescientes sinceram veritatem et quam sciunt, in perditionem sui non confitentes."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 27장 1:2)
"Ingratum est, cum sit litabilis hostia bonus animus et pura mens et sincera sententia."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 32장 1:8)
secerni autem blandus amicus a vero et internosci tam potest adhibita diligentia, quam omnia fucata et simulata a sinceris atque veris.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 120:1)
Nihil erat in eius oratione nisi sincerum, nihil nisi siccum atque sanum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 55장 2:4)
Thucydides enim rerum gestarum pronuntiator sincerus et grandis etiam fuit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 83장 2:10)
sin autem acutum prudens et idem sincerum et solidum et exsiccatum genus orationis probant nec illo graviore ornatu oratorio utuntur et hoc proprium esse Atticorum volunt, recte laudant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 84장 3:1)
Ex quo intellegitur, quod verum, simplex sincerumque sit, id esse naturae hominis aptissimum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 17:3)
Etenim virtus omnis tribus in rebus fere vertitur, quarum una est in perspiciendo, quid in quaque re verum sincerumque sit, quid consentaneum cuique, quid consequens, ex quo quaeque gignantur, quae cuiusque rei causa sit, alterum cohibere motus animi turbatos, quos Graeci πάθη nominant, appetitionesque, quas illi ὁρμάσ, oboedientes efficere rationi, tertium iis, quibuscum congregemur, uti moderate et scienter, quorum studiis ea, quae natura desiderat, expleta cumulataque habeamus, per eosdemque, si quid importetur nobis incommodi, propulsemus ulciscamurque eos, qui nocere nobis conati sint, tantaque poena afficiamus, quantam aequitas humanitasque patitur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 23:1)
quo licet existumare in aliis quoque oraculis Delphicis aliquid non sinceri fuisse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 175:3)
quo licet existimare in aliis quoque oraculis Delphicis aliquid non sinceri fuisse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Secundus 175:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION