도구

도구

라틴어 문장 검색

Romulus et Liber pater et cum Castore Pollux, post ingentia facta deorum in templa recepti,dum terras hominumque colunt genus, aspera bellacomponunt, agros adsignant, oppida condunt,plorauere suis non respondere fauoremsperatum meritis.
(호라티우스의 두번째 편지, 12)
felicem dicere non hocme possim, casu quod te sortitus amicum;
(호라티우스의 풍자, 1권, 06장23)
sortitus est nomen.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 3:51)
quid facias talem sortitus, Pontice, servum?
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII69)
prandebat sibi quisque deus, nec turba deorum talis ut est hodie, contentaque sidera paucis numinibus miserum urguebant Atlanta minori pondere, nondum aliquis sortitus triste profundi imperium, aut Sicula torvos cum coniuge Pluton, nec rota nec Furiae nec saxum aut vulturis atri poena, sed infernis hilares sine regibus umbrae.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII19)
Nec illam causam quae Saturnalibus adsignatur ignoro, quod Pelasgi, sicut Varro memorat, cum sedibus suis pulsi diversas terras petissent, confluxerunt plerique Dodonam et incerti, quibus haererent locis, eiusmodi accepere responsum:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 28:1)
Hoc quidem, inquit, iam ferre non possum, quod Praetextatus noster in ingenii sui pompam et ostentationem loquendi vel paulo ante honori alicuius dei adsignari voluit quod servi cum dominis vescerentur, quasi vero curent divina de servis aut sapiens quisquam domi suae contumeliam tam foedae societatis admittat, vel nunc Sigillaria, quae lusum reptanti adhuc infantiae oscillis fictilibus praebent, temptat officio religionis ascribere, et quia princeps religiosorum putatur, nonnulla iam et superstitionis admiscet, quasi vero nobis fas non sit Praetextato aliquando non credere.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 1:2)
conditionem casus adsignat.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 10:5)
Nam et in duodecim zodiaci signis, quorum certa certorum numinum domicilia creduntur, cum primum signum Aries Marti adsignatus sit, sequens mox Venerem, id est Taurus, accepit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 10:1)
Quando autem primum intercalatum sit, varie refertur, et Macer quidem Licinius eius rei originem Romulo adsignat.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIII. 20:1)
Harum originem quidam Romulo adsignant, quem communicato regno cum T. Tatio sacrificiis et sodalitatibus institutis nundinas quoque adiecisse commemorant, sicut Tuditanus adfirmat.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 32:1)
Nam ferunt hunc serpentem acie acutissima et pervigili naturam sideris huius imitari, atque ideo aedium adytorum oraculorum thesaurorum custodiam draconibus adsignari.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XX. 3:2)
Cancer obliquo gressu quid aliud nisi iter solis ostendit, qui viam numquam rectam sed per illam semper meare sortitus est Obliquus qua se signorum verteret ordo maximeque in illo signo sol in cursu supero incipit obliquus inferiora iam petere.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 23:1)
Quamvis hoistilem ad tumulum, quamvis iussa mori, felicior tamen quam ego, quia sortitus non pertulit ullos.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 2:7)
Unus est maturus et gravis, qualis Crasso adsignatur.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 16:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION