라틴어 문장 검색

Luna potest solis radiis percussa nitere inque dies magis [id] lumen convertere nobis ad speciem, quantum solis secedit ab orbi, donique eum contra pleno bene lumine fulsit atque oriens obitus eius super edita vidit;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 27:1)
et tamen ipsa suo si fulget luna nitore, cur nequeat certa mundi languescere parte, dum loca luminibus propriis inimica per exit?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 28:5)
Principio genus herbarum viridemque nitorem terra dedit circum collis camposque per omnis, florida fulserunt viridanti prata colore, arboribusque datumst variis exinde per auras crescendi magnum inmissis certamen habenis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 29:2)
multa videmus enim caelestibus insita flammis fulgere, cum caeli donavit plaga vaporis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 37:2)
sed tonitrum fit uti post auribus accipiamus, fulgere quam cernant oculi, quia semper ad auris tardius adveniunt quam visum quae moveant res.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 5:3)
tum poteris magnas moles cognoscere eorum speluncasque vel ut saxis pendentibus structas cernere, quas venti cum tempestate coorta conplerunt, magno indignantur murmure clausi nubibus in caveisque ferarum more minantur, nunc hinc nunc illinc fremitus per nubila mittunt, quaerentesque viam circum versantur et ignis semina convolvunt [e] nubibus atque ita cogunt multa rotantque cavis flammam fornacibus intus, donec divolsa fulserunt nube corusci.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 6:9)
hasce igitur cum ventus agens contrusit in unum compressitque locum cogens, expressa profundunt semina, quae faciunt flammae fulgere colores.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 7:4)
Autumnoque magis stellis fulgentibus alta concutitur caeli domus undique totaque tellus, et cum tempora se veris florentia pandunt.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 12:1)
hic ubi sol radiis tempestatem inter opacam adversa fulsit nimborum aspargine contra, tum color in nigris existit nubibus arqui.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 17:10)
Haec est autem huius aestimationis ratio, quod tunc sol super ipsum nostrae habitationis verticem fulget.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 26:1)
hoc est aer, qui tunc humidus adhuc gravisque obstabat aetheri ne fulgor luminum per humoris aerii densitatem tamquam e cuiusdam partus progressione fulgeret.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 54:2)
Forte sacer Cybelae Choreus olimque sacerdos Insignis longe Phrygiis fulgebat in armis, Spumantemque agitabat equum, quem pellis aenis In plumam squamis auro conserta tegebat.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 12:2)
Fulgebatque alta decurrens aureus arce.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, X. 11:3)
Qui caelum versat stellis fulgentibus aptum et in tertio:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 9:3)
Caelum prospexit stellis fulgentibus aptum et in decimo:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 9:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION