도구

도구

라틴어 문장 검색

erumpit subito triste periculum, nam dum praecalidos igniculos sibi solvendis adolent et senio et gelu, dum virgas steriles atque superfluas flammis de fidei palmite concremant, ut concreta vagis vinea crinibus silvosi inluviem poneret idoli, palpavit nimius perniciem tepor.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권16)
"desine, si pudor est, gentilis ineptia, tandem res incorporeas simulatis fingere membris, desine terga hominis plumis obducere:"
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 218)
"quamvis perflabilis illa feratur more noti, capiam tamen et tormenta adhibebo ipse incorporeus ac spirituum sator unus."
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 263)
quid cura superflua rastri?
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 299)
Non divos specialibus faventes agris, urbibus insulisque canto, Saturnum Latio Iovemque Cretae Iunonemque Samo Rhodoque Solem, Hennae Persephonen, Minervam Hymetto, Vulcanum Liparae, Papho Dionen, Argis Persea, Lampsaco Priapum, Thebis Euhion Ilioque Vestam, Thymbrae Delion, Arcadem Lycaeo, Martem Thracibus ac Scythis Dianam, quos fecere deos dicata templa, tus, sal, far, mola vel superfluarum consecratio caerimoniarum.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Felicem30)
quam tu adhuc iuvenis inter hostiles conspicatus catervas, atque illic in acie contrariae partis adamatam, nil per obstantes repulsus proeliatores, desiderii brachio vincente rapuisti, philosophiam scilicet, quae violenter e numero sacrilegarum artium exempta raso capillo superfluae religionis ac supercilio scientiae saecularis amputatisque pervetustarum vestium rugis, id est tristis dialecticae flexibus falsa morum et illicita velantibus, mystico amplexu iam defaecata tecum membra coniunxit.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 9권, Sidonius domino papae Fausto salutem. 12:2)
De quibus omnibus siqui plenius scire uult (id est, quanta fraudis solertia daemones et actus eius, et uerba superflua, et ipsas etiam cogitationes quasi in libro descriptas replicauerint;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XIX. 1:5)
Neque enim bonum esse poterit quod superfluum sit. Superfluus autem alius vel creator esset vel rector, si unus ad omnia aeque sufficiat ut plures.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 8:17)
Et cum omnis talis assumptio sit otiosa sive superflua, et omne superfluum Deo et nature displiceat, et omne quod Deo et nature displicet sit malum, ut manifestum est de se, sequitur non solum melius esse fieri per unum, si fieri potest, quam fieri per plura, sed quod fieri per unum est bonum, per plura simpliciter malum. 3.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 14:6)
Qui ex eo incorporeus creditur, quia ubique est, et omnia complet, et ideo invisibilis omnibus creaturis, quia incorporeus est. Creatura omnis corporea, angeli et omnes coelestes corporeae, licet non carne subsistant.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 54:8)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION