도구

도구

라틴어 문장 검색

poscunt fata senes, ardet palletque iuventus, atria femineis trepidant ululata querellis, flent pueri et flendi nequeunt cognoscere causas attoniti et tantum matrum lamenta trementes, illas cogit amor, nec habent extrema pudorem:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권248)
"liceat voltus fortasse supremum noscere dilectos et ad haec lamenta videre, anne fleas, illum gemitu iam supplice mater frangit et exsertum dimittere dicitur ensem:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권196)
iacet immugitque cruentis vulneribus, nec verba diu temptata sequuntur, dum tractat galeas atque ora latentia quaerit, tandem muta diu genitor suspiria solvit:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권325)
amant miseri lamenta malisque fruuntur.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권17)
"si quid in hoc veteri bellorum sanguine mecum quaesitura venis, si tu quoque dura Creontis iussa times, possum tibi me confisa fateri, si misera es - certe lacrimas lamentaque cerno - , iunge, age, iunge fidem:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권175)
gaudent lamenta novaeque exsultant lacrimae;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권385)
At ille, intimo ex corde longa trahens suspiria:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. I. 5:16)
Qui cum se morti proximum uideret, timere coepit et pauere, ne mox mortuus ob merita scelerum ad inferni claustra raperetur, clamauitque me, cum essem in uicinia positus, et inter egra tremens suspiria, flebili uoce talia mecum querebatur:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XIII.7)
Statimque exsurgens, nimio timore perterrita, cucurrit ad uirginem, quae tunc monasterio abbatissae uice praefuit, cui nomen erat Frigyd, fletuque ac lacrimis multum perfusa, ac suspiria longa trahens, nuntiauit matrem illarum omnium Hild abbatissam iam migrasse de saeculo, et se aspectante cum luce inmensa, ducibus angelis, ad aeternae limina lucis et supernorum consortia ciuium ascendisse.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXI [XXIII]. 3:14)
Non ego, si fugit nostrae conuiuia mensae ignotum cupiens uana puella torum, sollicitus repetam tota suspiria nocte.
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 637)
Romani cum pars maior ex acie Veios petisset Romam, nemo superesse quemquam eos qui Romam refugerant crederet, complorati omnes pariter vivi mortuique totam prope urbem lamentis impleverunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 428:1)
cui cum se maesta turba ad pedes principumque orationem necessitate ultima expressam fletus mulierum ac puerorum, qui exsilii comites trahebantur, excepisset, parcere lamentis Sutrinos iussit:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 30:1)
itaque velut demerso ab admiratione animo cum silentio defixi stetissent, repente, postquam cervice caesa fusus est cruor, tam libero conquestu coortae voces sunt ut neque lamentis neque exsecrationibus parceretur, spoliisque contectum iuvenis corpus, quantum militaribus studiis funus ullum concelebrari potest, structo extra vallum rogo cremaretur, Manlianaque imperia non in praesentia modo horrenda sed exempli etiam tristis in posterum essent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 98:1)
vos quoque velim, milites, non lamentis lacrimisque tamquam extinctos prosequi - vivunt vigentque fama rerum gestarum - , sed, quotienscumque occurret memoria illorum, velut si adhortantis signumque dantis videatis eos, ita proelia inire.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 558:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION