도구

도구

라틴어 문장 검색

Quis sursum tendens egressa cuspide terram Exit et in terra nescit defigere centrum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 2:15)
Non huc nobilitas generis, non gracia forme, Non gaze deiectus amor, non gloria rerum, Non mundanus apex, non uirtus corporis, audax Improbitas hominis, preceps audacia tendit, Sed solum uirtus animi, constancia mentis Factaque nobilitas, non nata sed insita menti, Interior species, uirtutum copia, morum Regula, paupertas mundi, contemptus honoris.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 4:7)
Sed raro tendit ad uirgam, tandemque reuertens Circuit ille manum solers, ne leua uacillet, Succumbens honeri uirge, sceptrumque resignet.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 6:7)
Sed soli Fronesi ducatum spondet et ipsi Consulit instanter, precepti robur eidem Consilio miscens, ut currum deserat, ipsos In celo deponat equos comitemque relinquat Inferius, que sit stabilis custodia tanti Depositi, currum sistens frenansque iugales, Ne si currus, equi, Racio nitantur in altum Tendere, nec talem dignetur habere uiantem Semita celestis, alios experta meatus, Erret equs, nutet Racio currusque uacillet.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 12:12)
sed parua resignans, Maiorem nunc tendo liram totumque poetam Deponens, usurpo michi noua uerba prophete.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 14:2)
Hic Abraham, nostre fidei pater, exuit actus Patris, dum summo Patri parere libenti Contendens animo, nato pater esse recusat, In quo discordes Natura Fidesque duellum Exercent unamque trahunt in dissona mentem;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 2:10)
Hoc magis in signum speciei donaque forme Cedit, quod nulla corpus pinguedine surgit, Sed magis in maciem tendit, sic omnia iuste Possidet et nullo decor eius claudicat, immo Nil maius conferre potest Natura uel ultra;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 2:13)
Describit gestum capitis faciemque uenuste Suscitat ad recti libram, ne fronte supina Ad superos tendens, uideatur spernere nostros Mortales, nostram dedignans uisere uitam, Vel nimis in faciem terre demissus, inhertem Desertumque notet animum;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 6:5)
Succedit Logice uirtus arguta, nec alget Munere pigmeo, uerum contendit in illo Spargere diuicias et dandi laxat habenas.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 14:1)
Marcescit laurus, mirtus parit, aret oliua, Fit fecunda salix, sterilis pirus, orphana fructu Pomus et in partu contendit uitibus ulmus.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 32:15)
Missile decurrens cum uerbo uerberat auram, Nec uice legati pacem denunciat, immo Bella gerit, cursuque ruens, Infamia telum Insequitur, telo cursu contendit et hostem Ense petit, mucrone uolens succurrere telo, Vt, si forte uiri deludant arma sagitam, Vel modica teli rabies deseuiat ira, Teli mucro furens algentes suppleat iras.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER NONUS ET ULTIMUS 6:6)
Sed tamen ille diu Racionis uiribus obstans, Ex equo contendit ei multumque repugnat Luctans, et tandem uictus submittitur hosti.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER NONUS ET ULTIMUS 14:9)
sed cassis ad hoc contendit, et ensem Spernit, nec tali dignatur cedere ferro.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER NONUS ET ULTIMUS 16:21)
Iam celo contendit humus, jam terra nitorem Induit ethereum, jam terram uestit Olimpus.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER NONUS ET ULTIMUS 20:6)
Frons vero in amplam evagata planitiem, lacteo liliata colore, lilio videbatur contendere.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 2:7)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION