라틴어 문장 검색

Arsinoen illi tepidaeque requirunt otia laeta Phari pinguemque sine imbribus annum
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quintus. 449:2)
mihi ianuae frequentes, mihi limina tepida, mihi floridis corollis redimita domus erat, linquendum ubi esset orto mihi sole cubiculum.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 6323)
nam quoscumque ferunt campi, quos Thessala magnis montibus ora creat, quos propter fluminis undas aura parit flores tepidi fecunda Favoni, hos indistinctis plexos tulit ipse corollis, quo permulsa domus iucundo risit odore.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 64 11:2)
Cum tibi sol tepidus pluris admouerit auris,me libertino natum patre et in tenui re maiores pinnas nido extendisse loqueris,ut quantum generi demas, uirtutibus addas;
(호라티우스의 첫번째 편지, 2014)
siquis eum servum, patinam qui tollere iussus semesos piscis tepidumque ligurrierit ius,in cruce suffigat, Labeone insanior intersanos dicatur.
(호라티우스의 풍자, 1권, 03장54)
atqui voltus erat multa et praeclara minantis,si vacuum tepido cepisset villula tecto.
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장8)
calix frangitur, mensa subvertitur, verbera sonant et aqua tepidior sanguine vindicatur.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 26:9)
"Sed, sicut non vult mortem peccatoris, tantum ut revertatur et vivat, ita tepidos odit et cito ei nausiam faciunt."
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 4:49)
ille supercilium madida fuligine tinctum obliqua producit acu pingitque trementis attolens oculos;
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura II59)
Sed dum tota domus raeda componitur una, substitit ad veteres arcus madidamque Capenam, hic, ubi nocturnae Numa constituebat amicae, nunc sacri fontis nemus et delubra locantur Iudaeis, quorum cophinus faenumque supellex (omnis enim populo mercedem pendere iussa est arbor et eiectis mendicat silva Camenis). in vallem Egeriae descendimus et speluncas dissimiles veris, quanto praesentius esset numen aquis, viridi si margine clauderet undas herba, nec ingentium violarent marmora tofum.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III4)
nam dum se continet Auster, dum sedet et siccat madidas in carcere pinnas, contemnunt mediam temeraria lina Charybdim.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura V47)
praestabat castas humilis fortuna Latinas quondam, nec vitiis contingi parva sinebant tecta labor somnique breves et vellere Tusco vexatae duraeque manus ac proximus urbi Hannibal et stantes Collina turre mariti, nunc patimur longae pacis mala, saevior armis luxuria incubuit victumque ulciscitur orbem, nullum crimen abest facinusque libidinis, ex quo paupertas Romana perit, hinc fluxit ad istos et Sybaris colles, hinc et Rhodos et Miletos atque coronatum et petulans madidumque Tarentum prima peregrinos obscaena pecunia mores intulit, et turpi fregerunt saecula luxu divitiae molles, quid enim Venus ebria curat?
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI153)
sed quae mutatis inducitur atque fovetur tot medicaminibus coctaeque siliginis offas accipit et madidae, facies dicetur an ulcus?
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI241)
culpa docentis scilicet arguitur, quod laevae parte mamillae nil salit Arcadico iuveni, cuius mihi sexta quaque die miserum dirus caput Hannibal inplet, quidquid id est de quo deliberat, an petat urbem a Cannis, an post nimbos et fulmina cautus circumagat madidas a tempestate cohortes.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII76)
"en cui tu viridem umbellam, cui sucina mittas grandia, natalis quotiens redit aut madidum ver incipit et strata positus longaque cathedra munera femineis tractat secreta kalendis."
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX20)

SEARCH

MENU NAVIGATION